Αντί προλόγου

Το Cook Eat Up απευθύνεται σε όσους θεωρούν σημαντικό να έχουν μια σωστή διατροφή με σπιτικό καλομαγειρεμένο φαγητό, οι ίδιοι αλλά και οι αγαπημένοι τους. Σε όσους πιστεύουν ότι η μαγειρική είναι ένδειξη αγάπης και φροντίδας.

Νανά Σαββατιανού

Βαθιά χαραγμένες στο μυαλό και στην καρδιά μου, είναι οι αναμνήσεις των παιδικών μου χρόνων. Αναμνήσεις γύρω από τα οικογενειακά μας τραπεζώματα στις γιορτές και όχι μόνο. Αναμνήσεις από γεύσεις αγαπημένες που θα μοιραστώ μαζί σας μέσα από αυτήν την σελίδα.

Πολύς κόσμος… φασαρία… γέλια, ο ήχος από τα πιρούνια που χτυπούσαν στα πιάτα, τσουγκρίσματα από ποτήρια, η μαμά και οι θείες που πηγαινοέρχονταν βιαστικά μέσα έξω σερβίροντας και μαλώνοντας μια εμάς, τα παιδιά, που τρέχαμε δεξιά αριστερά και μπερδευόμασταν στα πόδια τους και μια τη γιαγιά, που δεν εννοούσε να κάτσει να ξεκουραστεί μετά από τόσα μαγειρέματα και να τις αφήσει να αναλάβουν.

Και οι μυρωδιές… μα τι μυρωδιές! Ξεχωριστές για κάθε περίσταση! Το περίεργο είναι, πως δεν θυμάμαι ακριβώς τις μυρωδιές των φαγητών αλλά θυμάμαι να μυρίζουν Χριστούγεννα, να μοσχοβολάει Πάσχα, ειδικά το βράδυ της Ανάστασης που γυρνούσαμε όλοι μαζί από την εκκλησία. Αλλά και ανήμερα του Αγίου Δημητρίου, πολιούχου της πόλης μας, της Θεσσαλονίκης που γιορτάζαμε με δόξα και τιμή μιας και την γιαγιά την έλεγαν Δημητρούλα.

Η Δημητρούλα, πρόσφυγας από τη Μικρά Ασία, καταπληκτική μαγείρισσα και όχι μόνο. Μεγάλη μαστόρισσα, που έδινε όμως μεγάλη προσοχή και στην διακόσμηση του πιάτου. Την θυμάμαι να χαράζει με το μαχαίρι της τις ντομάτες για να τις κάνει τριαντάφυλλα, τόσο ζωντανά, που λες και ήταν αληθινά. Σαν να λέμε δηλαδή ένας πρόδρομος του σημερινού «curving» και του «food styling» όπως θα λέγαμε στα ελληνικά.

Καθώς περνούσαν τα χρόνια, κάποια πράγματα άλλαζαν ενώ άλλα παρέμεναν ακριβώς τα ίδια. Τι άλλαξε; Τι άλλο… «new entries» στη φαμίλια, κι άλλα εγγόνια, καινούριες νύφες και γαμπροί αλλά και καινούριες συνταγές. Και που φυσικά μοιραζόμαστε μεταξύ μας πλέον με mails μιας και το γνωστό τετράδιο συνταγών έχει καταργηθεί προ πολλού. Κατά τα άλλα τα «τραπεζώματα» καλά κρατούν, οι μυρωδιές συνεχίζουν να μας σπάνε τη μύτη και η καλή μαγειρική είναι πλέον οικογενειακή παράδοση και… ζήτημα τιμής!

Από μικρή ηλικία λάτρεψα την τέχνη, σε όλες τις μορφές της. Κάποια στιγμή μαγεύτηκα από το γυαλί και τη δύναμη που αποκτά το φως καθώς το διαπερνά και έτσι ασχολήθηκα επαγγελματικά με την κατασκευή χειροποίητων αντικειμένων και έργων τέχνης από γυαλί. Η μαγειρική από την άλλη παρέμεινε άλλο ένα πάθος μου. Ούτως ή άλλως θεωρώ πως είναι μια μορφή τέχνης πολύ ιδιαίτερης που έχει όμως την δυνατότητα να ικανοποιεί πολλές αισθήσεις μας συγχρόνως, όραση, όσφρηση και γεύση.

Έτσι, αποφάσισα να δημιουργήσω το Cook Eat Up. Για να μοιραστώ αυτή την έκφραση δημιουργίας με όσους διακρίνει ήδη αυτό το πάθος αλλά και με όσους εδώ θα το ανακαλύψουν. Απευθύνεται σε όσους θεωρούν σημαντικό να έχουν μια σωστή διατροφή με σπιτικό καλομαγειρεμένο φαγητό, οι ίδιοι αλλά και οι αγαπημένοι τους. Σε όσους πιστεύουν ότι η μαγειρική είναι ένδειξη αγάπης και φροντίδας.

Μέλημά μου είναι οι συνταγές μου να είναι λεπτομερείς και ακριβείς, όπως ακριβώς θέλω να τις έχουν και οι κόρες μου. Γιατί η καινούρια γενιά έρχεται δριμύτερη και είναι γνωστό πλέον και αδιαμφισβήτητο πως ο έρωτας περνά από το στομάχι. Και οι σωστές συνταγές είναι άσσος στο μανίκι κάθε γυναίκας!

Σας καλωσορίζω λοιπόν στην κουζίνα μου! Πάμε να μαγειρέψουμε παρέα.

Νανά