ΖΥΜΑΡΙΚΑ/ΡΥΖΙ

Πρώτη φορά έφτιαξα αυτό το φαγάκι και η αλήθεια είναι πως ξαφνιάστηκα με το αποτέλεσμα. Έχει πολύ καιρό που μου έστειλε τη συνταγή η κόρη μου που ζει στη Σκωτία και επέμενε πως πρέπει οπωσδήποτε να τη φτιάξω γιατί είναι πεντανόστιμο και πως εκείνη το φτιάχνει συνέχεια. Γενικά, αποφεύγω να φτιάχνω συνταγές που περιέχουν υλικά που δεν έχω πάντα στο ντουλάπι μου κι επειδή η συγκεκριμένη συνταγή είχε γάλα καρύδας, συνεχώς το ανέβαλα. Τώρα πλέον συνειδητοποιώ πως ήταν μέγα λάθος!

Μια εξαιρετική σάλτσα, νόστιμη και θρεπτική, κατάλληλη για όσους νηστεύουν, για vegetarians και vegans αλλά κυρίως για όλους τους μακαρονάδες που αγαπούν τις κρεμώδεις σάλτσες που αγκαλιάζουν τόσο στοργικά ένα πιάτο λαχταριστά μακαρόνια.

Όταν στο σπίτι ψήνονται λαζάνια, επικρατεί μία διάχυτη ανυπομονησία και ένας συγκρατημένος εκνευρισμός που ακολουθεί την απάντηση μου στην κλασική ερώτηση… “σε πόση ώρα;” Και με το δίκιο τους, γιατί ποιος μπορεί να αντισταθεί σ΄ ένα κομμάτι λαχταριστά λαζάνια που μόλις βγήκαν από το φούρνο και ποιος μπορεί να μείνει μόνο σε ένα. Ανεξάρτητα με τη συνταγή, ανεξάρτητα με τα υλικά, παραμένει ένα φαγητό που μπορεί να σε κάνει πολύ ευτυχισμένο, πολύ όμως…

Φαγάκι που γίνεται στα γρήγορα, νόστιμο, ζουμερό και αγαπησιάρικο. Τραχανάς και μανιτάρια αρκούν για να ολοκληρώσετε το πιάτο αλλά πρόσθεσα και σύγκλινο, έτσι για την… αλητεία που η αλήθεια είναι ότι με τη νοστιμιά του, το απογείωσε. Δεν είναι όμως απαραίτητο, αν δεν έχετε. Μπορείτε να βάλετε κάποιο άλλο αντίστοιχο καπνιστό κρέας ή μπέικον ή και να το παραλείψετε εντελώς. Με τις γνωστές ευεργετικές ιδιότητες του τραχανά για τον οργανισμό, είναι ελαφρύ γεύμα για το στομάχι και ιδιαίτερα αγαπητό και ωφέλιμο για τα παιδάκια. Απολαύστε το για μεσημεριανό ή για βραδινό, μία κρύα βραδιά του χειμώνα. Προνοήστε να κάνετε αρκετή ποσότητα γιατί σίγουρα θα σας ζητήσουν και συμπλήρωμα.

Σήμερα θα φτιάξουμε μία εύκολη και νόστιμη μακαρονάδα που ετοιμάζεται πολύ γρήγορα. Η σάλτσα “arrabbiata” είναι μία πικάντικη σάλτσα ντομάτας που περιέχει καυτερή πιπεριά και σκόρδο. Arrabbiata κυριολεκτικά σημαίνει “θυμωμένος” στα ιταλικά. Φαίνεται να προέρχεται από το γεγονός ότι όσοι τρώνε τις πένες all’arrabbiata κινδυνεύουν να κοκκινίσουν στο πρόσωπο λόγω της πιπεριάς τσίλι, που είναι το χρώμα του προσώπου των θυμωμένων ανθρώπων, εξ ου και το όνομα αυτού του πιάτου. Αν δεν είστε λάτρεις των καυτερών, μην ανησυχείτε γιατί μπορείτε να προσαρμόσετε την ποσότητα της πιπεριάς ανάλογα με την ανοχή σας. Αυτή λοιπόν η “θυμωμένη” ιταλική σάλτσα είναι απλή αλλά με προσωπικότητα και φλογερό ταμπεραμέντο. Πόσο λατρεύω τις φρέσκες γεύσεις του μαϊντανού και τον βασιλικού που μπλέκονται και την αρωματίζουν υπέροχα! Οι πέννες ολοκληρώνουν ιδανικά το πιάτο καθώς λόγω της μορφολογίας τους δηλαδή του σχήματός τους, μπορούν να μεταφέρουν μεγαλύτερη ποσότητα σάλτσας σε κάθε μπουκιά.

Σήμερα θα δούμε πώς ένα ταπεινό υλικό όπως το ρύζι, μπορεί να μεταμορφωθεί σε επικό πιάτο! Το φαγητό που θα γνωρίσουμε σήμερα, το συναντάμε στην Περσία και ονομάζεται “Tahchin”. Η επιτυχία του, το μεγάλο σουξέ του είναι ότι το ρύζι που βρίσκεται στον πάτο γίνεται χρυσαφένιο και τραγανό. Αυτή η τραγανή επίστρωση λέγεται “Tahdig” που σημαίνει “ο πάτος του σκεύους”.

Σήμερα φτιάχνουμε ένα εξαιρετικό φαγάκι που “παίζει” σε πολλά ταμπλό. Μπορεί να είναι μια ευχάριστη έκπληξη για καθημερινό μετά από μια κουραστική μέρα αλλά μπορεί να είναι και ένα κυριακάτικο ή  γιορτινό γεύμα. Μπορεί παίξει το ρόλο του ορεκτικού σ΄ ένα τραπέζι αλλά κάλλιστα αποτελεί και το κυρίως πιάτο. Και τι πιάτο! Τραγανά ζυμαρικά γεμισμένα με διάφορα τυριά, νόστιμη σάλτσα και σπανάκι. Το καμουφλαρισμένο σπανάκι αποτελεί μία προσθήκη που του πάει πολύ και το κυριότερο είναι πως κανένα παιδάκι δεν πρόκειται να το προσέξει και να διαμαρτυρηθεί.

Αν υπάρχει μία γεύση που έχει μείνει χαραγμένη στο μυαλό μου από τα παιδικά μου χρόνια, αυτή είναι ο τραχανάς που έφτιαχνε και μας έδινε η κυρία Έλλη, φίλη καρδιακή της γιαγιάς μου της Δημητρούλας. Το φαγητό είναι μνήμη κι έχει τη δύναμη να μας μεταφέρει με τα αρώματά του μέσα από τα γευστικά του μονοπάτια στα πρώτα εκείνα ανέμελα χρόνια της ζωής μας. Τότε που και τα πιο απλά πράγματα είχαν μια δόση από τη μαγεία της στιγμής…

Primavera στα ιταλικά σημαίνει άνοιξη και αυτό το πιάτο είναι γεμάτο χρώματα και αρώματα της άνοιξης! Πρόκειται για μια τέλεια μακαρονάδα που μπορείς φυσικά να την απολαύσεις όχι μόνο την άνοιξη ή το καλοκαίρι αλλά και όλο το χρόνο. Παρ΄όλο που το όνομά της παραπέμπει στην ιταλική κουζίνα, στην πραγματικότητα είναι έμπνευση του σεφ Sirio Maccioni και πρώτη φορά παρουσιάστηκε στο ρεστοράν Le Cirque, στη Νέα Υόρκη γύρω στα 1970.

Απίθανη μακαρονάδα με πεντανόστιμη σάλτσα τόνου! Μια τέλεια ιδέα για ένα λαχταριστό πιάτο αν θέλετε να ετοιμάσετε κάτι γρήγορο και εύκολο για το οικογενειακό τραπέζι, μέσα σε μισή ωρίτσα. Υγιεινό και ισορροπημένο γεύμα, ειδικά αν προτιμήσετε μακαρόνια ολικής. Ελαφρύ αλλά χορταστικό, αγαπημένο για μικρούς και μεγάλους!

Αν σας αρέσουν τα κανελόνια όπως εμάς, καλά θα κάνετε να δοκιμάσετε κι αυτήν την εκδοχή. Βέβαια τα ζυμαρικά αυτά δεν είναι κανελόνια, λέγονται Raccheri rigati αλλά αν δεν μπορείτε να βρείτε, τότε και τα κανελόνια μια χαρά μπορούν να τα αντικαταστήσουν. Γεμισμένα με νόστιμο κρεατάκι που λιώνει στο στόμα και μέσα σε πλούσια σάλτσα ντομάτας. Με τραγανή επιφάνεια όπου λιώνει το κεφαλοτύρι και τους δίνει υπέροχη νοστιμιά. Βέβαια μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και άλλα τυριά που λιώνουν και “τσιχλώνουν” για ακόμη πιο εντυπωσιακά αποτελέσματα. Φανταστείτε την πρώτη μπουκίτσα, ζουμερή και συγχρόνως κρατσανιστή, τόσο απολαυστική και απίστευτα λαχταριστή. Ένα φαγάκι ονειρεμένο!

Έχω παρατηρήσει και συγχωρέστε αν κάνω λάθος, πως στην παραδοσιακή μας κουζίνα δεν υπάρχουν και πολλές συνταγές ζυμαρικών που να έχουν ξεχωρίσει. Ναι φυσικά και έφτιαχναν ωραιότατα ζυμαρικά σε κάθε τόπο, πρώτα απ΄όλα τραχανά και χυλοπίτες ή γιουφκάδες αλλά και πιο ιδιαίτερα όπως μακαρούνες, σκιουφιχτά, πέτουρα και διάφορα άλλα. Όμως δεν υπάρχει ποικιλία συνταγών που να έχουν ξεχωρίσει με αυτά τα ζυμαρικά. Αυτήν την αίσθηση που έχω, έρχεται να ανατρέψει η “τσουχτή” μια μακαρονάδα από την Μάνη που έγινε ονομαστή και ένα από τα πιο αγαπημένα πιάτα της περιοχής. Πρόκειται για ένα πολύ λιτό πιάτο που αποτελείται από μακαρόνια, μυζήθρα και… αυγό. Ναι σωστά διαβάσατε, αυγό και γι αυτόν τον λόγο κάποιοι την ονομάζουν ελληνική καρμπονάρα αν και προσωπικά διαφωνώ κάθετα.

Μια φανταστική μακαρονάδα, εύκολη και γρήγορη. Μία απίθανη σάλτσα που θα λατρέψουν ακόμη κι όσοι αντιδρούν στο ροκφόρ ή το blue cheese. Η γλύκα του κρεμώδους τυριού και της κρέμας γάλακτος, μειώνει την έντονη αψάδα αυτού του ιδιαίτερου τυριού, αφήνοντας μια λαχταριστή σάλτσα να ερεθίζει ονειρικά τους γευστικούς σας κάλυκες. Αν λοιπόν θέλετε να απολαύσετε ένα νόστιμο πιάτο μέσα σε 10 λεπτά, αυτή είναι η ιδανική συνταγή!

Όταν πρώτη φορά μου υπέδειξαν αυτή τη συνταγή ως κάτι εξαιρετικό και είδα δυο πιπεριές ουσιαστικά μέσα στη σάλτσα και κανένα άλλο υλικό, κοίταξα το πιάτο με ύφος μπλαζέ και σκέφτηκα “σιγά τα ωά”. Όταν δοκίμασα όμως, μία τεράστια έκπληξη με περίμενε καθώς ήταν από τις ωραιότερες μακαρονάδες που έχω δοκιμάσει και το λέω με το χέρι στην καρδιά. Ένα απίθανο πιάτο, γεμάτο γεύση, τόσο νόστιμο που σε ξαφνιάζει. Σατανικά νόστιμο όπως έχω ξαναπεί ότι λέει η φίλη μου η Αμαλία για τα φαγητά που δεν μπορείς να φανταστείς ότι κρύβουν τέτοια απόλαυση.

Ένα θαλασσινό γιουβέτσι που αναδεικνύεται από τη νοστιμιά των θαλασσινών, αρωματισμένο από τις πιπεριές και τα φρέσκα μυρωδικά. Θρεπτικό και ωφέλιμο για την περίοδο της νηστείας αλλά και για όσους αποφεύγουν το κρέας.

Η κλασική σούπα με ρεβίθια σε μια πιο πιπεράτη εκδοχή για τους λάτρεις των πικάντικων. Δεμένη με “ντερμπιέ” που είναι το αλευρολέμονο έτσι ώστε να είναι ακόμη πιο θελκτική και όμορφη. Όμως και μια ακόμη πρόταση για κάποιον που δεν θα τα ήθελε σε μορφή σούπας αλλά με αρωματικό ρύζι μπασμάτι, ένα φαγάκι πεντανόστιμο αλλά και πολύ θρεπτικό. Συνδυάστε το με γιαούρτι που δροσίζει ευχάριστα, εκτός αν νηστεύετε ή είστε οπαδός της vegan διατροφής.