ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΧΟΡΤΟΦΑΓΩΝ

Σήμερα θα φτιάξουμε ένα νόστιμο και αφράτο αλμυρό κέικ με χαλούμι. Χωρίς την επιθετική αλμύρα άλλων τυριών, διακρίνεται για την απαλή του γεύση που είναι ιδιαίτερα ευχάριστη και απολαυστική. Θα έλεγα πως θυμίζει μπατόν σαλέ, ειδικά αν θελήσετε να προσθέσετε στη ζύμη αμύγδαλα ή φιστίκι Αιγίνης. Μπορείτε φυσικά να πασπαλίσετε μόνο την επιφάνεια μαζί με σουσάμι για μια όμορφη παρουσίαση. Γίνεται πολύ εύκολα, χωρίς μίξερ κι έτσι μπορείτε να το ετοιμάσετε στα γρήγορα και να το απολαύσετε ζεστό ζεστό και φρέσκο στο πρωινό σας. Αλλά και όταν κρυώσει είναι ένα χορταστικό σνακ ανάμεσα στα γεύματά σας. Ακόμη, μπορείτε να το φτιάξετε σε μακρόστενη φόρμα σαν καρβελάκι, μπορείτε σε στρόγγυλη φόρμα του κέικ αλλά και σε φόρμες για μάφινς έτσι ώστε να φτιάξετε ατομικά κεκάκια. Όπως και να το φτιάξετε είναι απίθανο!

Η κλασική σούπα με ρεβίθια σε μια πιο πιπεράτη εκδοχή για τους λάτρεις των πικάντικων. Δεμένη με “ντερμπιέ” που είναι το αλευρολέμονο έτσι ώστε να είναι ακόμη πιο θελκτική και όμορφη. Όμως και μια ακόμη πρόταση για κάποιον που δεν θα τα ήθελε σε μορφή σούπας αλλά με αρωματικό ρύζι μπασμάτι, ένα φαγάκι πεντανόστιμο αλλά και πολύ θρεπτικό. Συνδυάστε το με γιαούρτι που δροσίζει ευχάριστα, εκτός αν νηστεύετε ή είστε οπαδός της vegan διατροφής.

Η αναζήτησή μου για να βρω μία συνταγή για γλυκό που να έχει ως κύριο υλικό την κολοκύθα και να είναι νηστίσιμη με οδήγησε στο “κουγκουλούρι” που παρουσίασε ο Ηλίας Μαμαλάκης στην εκπομπή του Μπουκιά και Συχώριο όταν επισκέφθηκε τη Σαλαμίνα. Πρόκειται για μία παραδοσιακή συνταγή που αφορά μπουρέκια γεμισμένα με κολοκύθα και σταφίδες. Ωραιότατο γλυκάκι με τραγανή ζύμη και μελωμένη γέμιση από κολοκύθα που έχει καραμελώσει από τη ζάχαρη μαζί με σταφίδες που δίνουν την δική τους γλυκιά ένταση μέσα σε κάθε μπουκίτσα.

Φαλάφελ, τα απίθανα κεφτεδάκια από ρεβίθι που μας έρχονται από τη Μέση Ανατολή και έγιναν δημοφιλή σ΄όλον τον κόσμο γιατί είναι πεντανόστιμα. Με την πρώτη απλοποιημένη σκέψη δεν πρόκειται για τίποτα άλλο από ένα ταπεινό κεφτέ από όσπριο όμως στην πραγματικότητα αυτοί οι ανατολίτικοι κεφτέδες δεν αφήνουν κανέναν ασυγκίνητο όταν τους δοκιμάσει. Εξωτερικά με τραγανή και χρυσαφένια κρούστα και εσωτερικά αφράτοι, αρωματισμένοι με μπαχαρικά και μυρωδικά, με χαρακτηριστικό πρασινωπό χρώμα, σου προσφέρουν μια προκλητική απόλαυση. Και τότε καταλαβαίνεις για ποιο λόγο γίνεται τόσος ντόρος για το απόλυτο χορτοφαγικό street food της Ανατολής.

Το χούμους, για όσους δεν το γνωρίζουν, είναι ένα κρεμώδες ντιπ, μια αλοιφή που λέμε εμείς εδώ στη Θεσσαλονίκη, που μας έρχεται από τη Μέση Ανατολή και μπορούμε να ετοιμάσουμε πολύ γρήγορα και με λίγα υλικά. Είναι πολύ νόστιμο γι αυτό είναι τόσο διαδεδομένο πλέον σ΄όλον τον κόσμο με φανατικούς θαυμαστές. Όμως αυτό δεν είναι το κυριότερο προτέρημά του. Σ΄αυτό που πρέπει να επικεντρωθούμε είναι στα θρεπτικά του οφέλη που είναι τεράστια και γι αυτό το λόγο έχει χαρακτηριστεί και ως υπερτροφή.

Απίθανο μπέργκερ με μπιφτέκι λαχανικών για όσους νηστεύουν, για τους vegan και τους χορτοφάγους. Βέβαια όταν το δοκιμάσετε και διαπιστώσετε πόσο απολαυστικό είναι τότε δεν θα χρειαστεί να ανήκετε σε κάποια από τις παραπάνω κατηγορίες για να το φτιάχνετε συνέχεια. Ένας κορυφαίος συνδυασμός από το πιο αφράτο ψωμάκι που μπορείτε να φτιάξετε χωρίς καθόλου αυγά, βούτυρο και γάλα, ένα μπιφτέκι πεντανόστιμο και αφράτο στο εσωτερικό του αλλά με την πιο τραγανή κρούστα που υπάρχει και τέλος μια μαγιονέζα χωρίς αυγά, απλή, λιτή κι απέριττη από ζωμό ρεβιθιών τη λεγόμενη aquafaba.

Πόσο μοναδικά και λαχταριστά είναι τα ψωμάκια που προορίζονται για μπέργκερ! Αφράτα και μαλακά αγκαλιάζουν το περιεχόμενο χωρίς να το πιέζουν και είναι ελαστικά ώστε να μπορούμε να δαγκώσουμε χωρίς να έρθουμε αντιμέτωποι με μια τραγανή και σκληρή κόρα που σε άλλη περίπτωση θα μας ενθουσίαζε, όχι όμως σ΄ένα μπέργκερ που η κόρα πρέπει να είναι σχεδόν ανύπαρκτη, τίποτε περισσότερο από μια μαλακή κρούστα. Η ζύμη αυτή λέγεται Brioche και περιέχει αυγά, βούτυρο και γάλα.

Το όνομα αυτής “Aquafaba” (άκουαφαμπα) και ήρθε για να αντικαταστήσει το αυγό για όσους νηστεύουν, τους vegan και φυσικά για όσους απαγορεύεται να φάνε αυγό για λόγους υγείας. Και μ΄αυτό εννοώ ότι μπορεί να το αντικαταστήσει σε παρασκευές, είτε γλυκές είτε αλμυρές που δεν γίνονται χωρίς αυγό και όχι ότι αντικαθιστά την θρεπτική αξία του αυγού.  Πολύ απλά πρόκειται για το ταπεινό ρεβιθόζουμο που όμως κάνει θαύματα γιατί λειτουργεί σαν φυτικός σταθεροποιητής.

Σήμερα θα κάνουμε μία εξαιρετική πίτα με χωριάτικο φύλλο από κίτρινο αλεύρι με μία τεχνική που δεν σας έχω δείξει ακόμη. Μέτριας δυσκολίας γιατί πρέπει να ανοίξουμε φύλλο κι αυτό είναι κάτι που φοβίζει όσους και όσες δεν έχουν δοκιμάσει ποτέ αλλά δεν είναι και πυρηνική φυσική, είναι απλά θέμα εξάσκησης. Έτσι κι αλλιώς όποιος δοκιμάσει πρώτη φορά ν΄ανοίξει φύλλο και διαπιστώσει πως δεν ήταν και τόσο δύσκολο τελικά, μετά θέλει να το ξανακάνει γιατί είναι μία διαδικασία ψυχοθεραπευτική και άκρως εθιστική. Στην προκειμένη περίπτωση θα χρειαστούμε δέκα φύλλα αλλά θα ανοίξουμε μόνο πέντε και θα σας εξηγήσω στην εκτέλεση το λόγο. Γι αυτό και κατατάσσω αυτήν την τεχνική στις μέτριας δυσκολίας πίτες.

Όταν η κουμπάρα μου η Χριστίνα, μου κάνει το τραπέζι ένα είναι σίγουρο. Ότι θα φτιάξει κι αυτές τις πατάτες που ξέρει ότι τις λατρεύω και είναι η σπεσιαλιτέ της. Όχι μόνο βέβαια, γιατί ό,τι φτιάξουν τα χρυσά της τα χεράκια είναι πεντανόστιμο, μέχρι και το τζατζίκι της μου φαίνεται πιο νόστιμο από το δικό μου, πράγμα περίεργο αφού το φτιάχνουμε ακριβώς με τον ίδιο τρόπο. Όσο για τις ζύμες της, είναι εκτός συναγωνισμού και σ΄ ό,τι αφορά το φύλλο είναι η μεγαλύτερη μαστόρισσα που έχω γνωρίσει.

Νόστιμα κεκάκια που μπορείτε να φτιάξετε εύκολα και γρήγορα για ένα θρεπτικό σνακ, για ένα υγιεινό κολατσιό για τα παιδιά στο σχολείο, για ένα όμορφο ορεκτικό και μια ωραία ιδέα για πιθανές βραδυνές λιγούρες. Με την κολοκύθα και το σπανάκι σαν βασικά συστατικά να πρωταγωνιστούν και τυράκια να νοστιμίσουν ακόμη περισσότερο. Με σποράκια για να δώσουν και λίγο τραγανή υφή, γίνονται ακαταμάχητα και απόλυτα απολαυστικά για μικρούς και μεγάλους.

Όσες κυρίες ασχολούνται με πίτες, σίγουρα έχουν δοκιμάσει μία ή και περισσότερες τεχνικές διπλώματος της ζύμης με σκοπό να φτιάξουν σπιτική σφολιάτα ή όπως λέγεται “ψευτοσφολιάτα”, έτσι ώστε το αποτέλεσμα των φύλλων να μοιάζει μεν με την σφολιάτα αλλά να γίνεται εύκολα και γρήγορα μιας και η διαδικασία για να φτιάξει μια νοικοκυρά σφολιάτα στο σπίτι είναι δύσκολη και χρονοβόρα.

Υπέροχα νόστιμα πατατοπιτάκια και φανταστικές πατατόπιτες ατομικές, γρήγορα και εύκολα με φύλλο κρούστας. Έτσι δεν χρειάζεται να χάνεται πολύτιμος χρόνος την ώρα που πιάνουν εκείνες οι αδυσώπητες λιγουρίτσες και καμία διάθεση δεν έχουμε να φτιάχνουμε ζυμάρια.

Μα τι φοβερή εφεύρεση το ριζότο! Γρήγορο και εύκολο αλλά με γεύσεις που έχουν δυναμική πολύπλευρη, πολυδιάστατη, πολυμορφική. Με μία απατηλή απλότητα κρύβει επιμελώς συγκινήσεις που δεν μπορείς να φανταστείς. Ό,τι και να του προσθέσεις του πηγαίνει συγκλονιστικά, πόσο μάλλον μανιτάρια! Από το χρώμα και μόνο που αποκτά, σε βάζει στο κλίμα. Σε ταξιδεύει βαθιά στο δάσος, εκεί πίσω από τον κορμό των δέντρων, χαμηλά στο έδαφος, στο υγρό χώμα όπου δεσπόζουν οι πρωταγωνιστές της σημερινής συνταγής. Σου απλώνει αρώματα γήινα, υφές απολαυστικές στο στόμα, αίσθημα ευφορίας και ικανοποίησης. Σκέφτηκα να βάλω στο πλάι κι ένα τραγανό, αλμυρούτσικο χωνάκι παρμεζάνας με λίγα ακόμη από αυτά τα πεντανόστιμα, ριγανάτα, ζουμερά μανιτάρια. Έτσι απλά για μεζεδάκι για το κρασί μας. Γιατί το σηκώνει το κρασάκι φίλοι μου, το σηκώνει…

Μία ακόμη συνταγή εύκολη και γρήγορη έρχεται για να αξιοποιήσει τα ρεβίθια σας και να δώσει μια καινούρια νότα φρεσκάδας και νοστιμιάς. Μια συνταγή με διάφορες παραλλαγές όπου με την προσθήκη του dressing που θα σας δώσω γίνεται μια δροσερή μακαρονοσαλάτα ενώ με την προσθήκη σάλτσας και τυριού μεταμορφώνεται σε μία απίθανη μακαρονάδα. Διαλέξτε ό,τι σας αρέσει και καλή σας όρεξη!

Μπήκε η άνοιξη για τα καλά και οδεύουμε προς καλοκαιράκι. Η θερμοκρασία ανέβηκε και για μένα είναι η καλύτερη περίοδος του χρόνου, ούτε ζέστη, ούτε κρύο και όλα γύρω μας σε πλήρη αναγέννηση, μέχρι και η διάθεση. Στην κουζίνα μας, αλλάζουν τα μενού κι έχουμε μια στροφή στα λαχανικά και σε πιο ελαφριά φαγητά. Εδώ είναι που συνήθως αντιμετωπίζω ένα δίλημμα. Τι να κάνω με τα όσπρια… Καλά είναι να μην τα κρατάμε για την επόμενη σεζόν γιατί σκληραίνουν αλλά κανείς μας δεν θέλει πια ζεστές και αχνιστές φασολάδες.