Κέικ μ..α..ρ..μ..π..ρ..έ!!! Καλά, στραμπούληξα την γλώσσα μου μέχρι να το πω! Τι συστήματα είναι αυτά, που το κέικ της μανούλας μας πρέπει πια να το λέμε “μαρμπρέ”, δεν το κατάλαβα. Τι να κάνω όμως, έκανα την ανάγκη φιλοτιμία, όπως λέει κι ο λαός μας και το δημοσιεύω μ΄αυτόν τον τίτλο, αφού τώρα πια έτσι λέγεται. Εμείς πάντως στα μέρη μας, κέικ βανίλια σοκολάτα το λέγαμε και το μαρμπρέ μου΄χει κάτσει πολύ άσχημα στο λαιμό. Η λέξη, όχι το κέικ! Γιατί το κέικ είναι απίθανο και η συνταγή της μανούλας μου τα σπάει! Μια συνταγή που αγαπήθηκε τόσο πολύ έτσι ώστε να βρίσκεται σταθερά στις πρώτες θέσεις της Google.

Ίσως και να είναι η συνταγή που έχω δώσει περισσότερες φορές σ΄όλη μου την ζωή κι αυτό γιατί οι κόρες μου σχεδόν καθημερινά έπαιρναν ένα κομμάτι στο σχολείο κι όσα παιδάκια δοκίμαζαν, ζητούσαν τη συνταγή για να τη δώσουν στη μαμά τους να τους το φτιάξει. Τώρα αν αναρωτιέστε τι παίζει ρόλο για την επιτυχία αυτού του κέικ, ομολογώ πως κι εμείς ακόμη δεν το έχουμε ανακαλύψει. Η θεία μου υποστηρίζει ότι παίζει ρόλο το γεγονός ότι δεν χρησιμοποιεί μίξερ και το χτυπάει στο χέρι. Η μαμά μου πιστεύει ότι το θέμα είναι ότι χτυπάει πολύ καλά το βούτυρο με τη ζάχαρη. Η αδερφή μου λέει ότι το μυστικό της επιτυχίας βρίσκεται κρυμμένο στην καλά χτυπημένη μαρέγκα και πόσο απαλά την ενσωματώνει στο μείγμα. Όσο για μένα, τι να σας πω τώρα, θα χάσετε πάσα ιδέα…

Εγώ που λέτε, σηκώνομαι το πρωί, βάζω τον καφέ μου να γίνει και μέχρι να γίνει, πετάω κυριολεκτικά όλα μαζί τα υλικά στο μίξερ και τα αφήνω εκεί. Μέχρι να πιω τον καφέ μου, να μπω να βγω, αυτά έχουν έρθει σε θερμοκρασία δωματίου. Πατάω το κουμπί του μίξερ να χτυπηθούν τα υλικά μέχρι να γίνει ένα ομοιογενές μείγμα, το ρίχνω στην φόρμα, στο φούρνο και γεια σας! Το αποτέλεσμα είναι ακριβώς μα ακριβώς το ίδιο με όλες τις παραπάνω μεθόδους που ακολουθεί το σόι!

Και τι αποτέλεσμα! Ένα κέικ που δεν μπαγιατεύει, απλά ωριμάζει! Και μέρα με τη μέρα αντί να παλιώνει, γίνεται καλύτερο, υγραίνεται και μελώνει, η γεύση του και τα αρώματα του γίνονται πιο απολαυστικά! Κι όχι μαρμπρέ και κουραφέξαλα, αλλά το κέικ της μανούλας μου!

Τι θα χρειαστούμε…

• 1 Vitam Soft
• 2 φλ. ζάχαρη
• 1 αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
• 1 φλ. γάλα
• 4 αυγά
• 2 βανίλιες
• 3-5 κ. σούπας κακάο + 3-5 κ. σούπας γάλα

Όλα τα υλικά να είναι σε θερμοκρασία δωματίου

Πώς θα το φτιάξουμε…

Βουτυρώνουμε και αλευρώνουμε την φόρμα του κέικ. Όπως είπα και πριν, ρίχνουμε όλα τα υλικά στον κάδο του μίξερ και τα αφήνουμε για μία ώρα να έρθουν σε θερμοκρασία δωματίου.

Κρατήστε τα αυγά για να τα ρίξετε τελευταία στιγμή στο μίξερ ή αν τα ρίξετε από πριν προσέξτε να μην ακουμπούν οι κρόκοι στη ζάχαρη γιατί η ζάχαρη “ψήνει” τους κρόκους.

Τα χτυπάμε μέχρι να έχουμε ένα ομοιογενές μείγμα. Χωρίζουμε το μείγμα στα δύο. Στο ένα προσθέτουμε από 3 έως 5 κ. σούπας κακάο ανάλογα με την ένταση της σοκολάτας που θέλουμε να έχει το μείγμα και το αραιώνουμε με τις αντίστοιχες κ. σούπας γάλα.

Επειδή το θέμα με τα κουτάλια είναι σχετικό, αυτό που θέλουμε ουσιαστικά είναι η σύσταση των δύο μειγμάτων να είναι η ίδια. Γιατί αν το μείγμα με το κακάο για παράδειγμα, είναι πιο σφιχτό από αυτό της βανίλιας, τότε θα κατέβει κάτω, στον πάτο της φόρμας και δεν θα γίνουν τα σχέδια.

Πώς γίνεται λοιπόν αυτό το εφέ σαν τα νερά που κάνει το μάρμαρο, εξού και το “μαρμπρέ” που σημαίνει μάρμαρο. Βάζουμε κουταλιές από το μείγμα του κακάο στον πάτο της φόρμας χωρίς να ακουμπάνε μεταξύ τους. Ανάμεσα ρίχνουμε μείγμα βανίλιας έτσι ώστε να καλυφθεί όλος το πάτος.

Προχωράμε στην επόμενη στρώση. Όπου υπάρχει από κάτω βανίλια, από πάνω βάζουμε κουταλιές κακάο και όπου υπάρχει από κάτω κακάο, από πάνω βάζουμε βανίλια. Συνεχίζουμε με τον ίδιο τρόπο σε όσες στρώσεις χρειαστούν μέχρι να τελειώσουν και τα δύο μείγματα. Στην δική μου φόρμα χρειάζονται τρεις στρώσεις.

Με ένα μαχαίρι, φέρνουμε στην επιφάνεια, μείγμα από τον πάτο. Απαλά, μαλακά και μία φορά σε κάθε σημείο, μετά πάμε δίπλα. Δεν ανακατεύουμε συνέχεια στο ίδιο σημείο γιατί απλά θα αραιώσει το ένα μείγμα με το άλλο και δεν θα γίνει το εφέ που λέγαμε. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 170C στις αντιστάσεις για 45-50 λεπτά ή μέχρι να βυθίσουμε μια οδοντογλυφίδα και να βγει καθαρή.

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!