Κι έτσι ξαφνικά τα είδα απέναντί μου, κι έτσι ξαφνικά μπήκαν στη ζωή μου… Μα τι σέσκουλα! Φρέσκα, φρέσκα και λαχταριστά, με τα σκουρόχρωμα γυαλιστερά τους φύλλα να μου γνέφουν προκλητικά. Ε ναι, το ήξερα, είχε έρθει η ώρα να μοιραστώ μαζί σας μία πολύ ξεχωριστή πίτα που τη συνταγή της μου είχε δώσει η κυρία Πόπη Φλουρή πριν εφτά χρόνια και από τότε θέλω να τη δημοσιεύσω. Τι είναι εφτά χρόνια μπροστά στην αιωνιότητα, ήρθε επιτέλους η ώρα η καλή να σας την παρουσιάσω…

Την πίτα αυτή, τη φτιάχνουν σε ξυλόφουρνο και μόνο να φανταστώ μπορώ, πόσο απίστευτα πιο νόστιμη θα είναι εκεί. Ψήνεται πρώτα από κάτω και μετά αναποδογυρίζεται στο ταψί για να ψηθεί και από την άλλη πλευρά. Καμία σχέση δεν έχει με τις πίτες που ψήνουμε με τον κλασικό τρόπο στο φούρνο μας. Το λαδάκι που υπάρχει στο ταψί και η επαφή με την θερμότητα στο κάτω μέρος, την ξεροψήνει και έχει την υφή της τηγανητής χωρίς στην πραγματικότητα να είναι. Βάζοντας το ταψί στον πάτο του φούρνου, παίρνουμε ακριβώς αυτό το αποτέλεσμα.

Στη γέμιση χρησιμοποιούν φρέσκο τυρί που στην πραγματικότητα δεν είναι δύσκολο να το φτιάξουμε κι εμείς στο σπίτι αλλά για να είμαι ειλικρινής χρησιμοποιώ φέτα για ευκολία και για το λόγο ότι το γοργόν και χάριν έχει. Όμως τη φέτα την κόβω σε φλούδες όπως με συμβούλευσε η κυρία Φλουρή ώστε να βγάλει την κόλλα της και να νοστιμίσει ομοιόμορφα όλη τη γέμιση. Πραγματικά, το αποτέλεσμα είναι εκπληκτικό!

Όλες αυτές οι λεπτομέρειες συνθέτουν μία φανταστική πίτα που μόνο όσοι την έχουν δοκιμάσει γνωρίζουν την συγκλονιστική της γεύση. Οι υπόλοιποι, μένει απλά να την ανακαλύψουν…

Πώς θα τη φτιάξουμε…

Για ταψί με διάμετρο 42 εκατοστά

Για τη ζύμη

• 1,5 φλ. χλιαρό νερό
• 2 κ. σούπας ελαιόλαδο
• 1 κ. σούπας ξύδι
• 1 κ. γλυκού αλάτι
• 650 γρ. περίπου, αλεύρι για όλες τις χρήσεις

Για τη γέμιση

• 500 γρ. σέσκουλα (καθαρό βάρος)
• 500 γρ. φέτα
• 50 ml ελαιόλαδο
• Αλάτι και πιπέρι

Ακόμη

• Ελαιόλαδο για το ταψί και τα φύλλα

Πώς θα τη φτιάξουμε…

Για τη ζύμη

Ανακατεύουμε το νερό, το ελαιόλαδο, το ξύδι και το αλάτι. Ρίχνουμε σταδιακά το αλεύρι μέχρι να έχουμε μία ελαστική ζύμη που να έχει ξεκολλήσει από τη λεκάνη ζυμώματος ή τον κάδο του μίξερ και να κολλάει ελαφρώς στα χέρια. Τη σκεπάζουμε και την αφήνουμε να ξεκουραστεί μισή ώρα.

Για τη γέμιση

Κόβουμε τα φύλλα από τα σέσκουλα και τα πλένουμε. Τα κόβουμε σε χοντρά κομμάτια. Πασπαλίζουμε με λίγο αλάτι, τα τρίβουμε ελαφρώς για να μαραθούν και τα βάζουμε σ΄ ένα τρυπητό για να στραγγίξουν τα υγρά τους. Κόβουμε τη φέτα σε φλούδες με τον αποφλοιωτή λαχανικών. Προσθέτουμε λίγο αλατάκι, πιπέρι και το ελαιόλαδο και ανακατεύουμε.

Συναρμολόγηση

Χωρίζουμε το ζυμάρι σε 4 κομμάτια και τα κάνουμε μπαλάκια. Ανοίγουμε το πρώτο φύλλο, μεγαλύτερο από το ταψί μας. Λαδώνουμε καλά το ταψί και απλώνουμε το φύλλο. Ραντίζουμε την επιφάνεια με ελαιόλαδο.

Ανοίγουμε το δεύτερο φύλλο, μεγαλύτερο κι αυτό από το ταψί. Το τοποθετούμε πάνω από το πρώτο και απλώνουμε τη γέμιση σ΄ όλη την επιφάνεια. Γυρίζουμε τις άκρες του δεύτερου φύλλου, πάνω από τη γέμιση. Ραντίζουμε το ζυμάρι που γυρίσαμε με ελαιόλαδο.

Ανοίγουμε το τρίτο φύλλο, στο μέγεθος του ταψιού και το απλώνουμε πάνω από τη γέμιση. Ραντίζουμε και πάλι με ελαιόλαδο.

Τέλος, ανοίγουμε και το τέταρτο φύλλο στο μέγεθος του ταψιού και καλύπτουμε την πίτα. Γυρνάμε τις άκρες του πρώτου φύλλου που προεξέχουν, πάνω στην πίτα και αλείφουμε την επιφάνεια με ελαιόλαδο. Δεν κόβουμε την πίτα σε κομμάτια.

Τοποθετούμε το ταψί στον πάτο του φούρνου. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 170C στις αντιστάσεις ή μόνο στην κάτω αντίσταση αν έχει τέτοια επιλογή ο φούρνος μέχρι να ροδοκοκκινήσει η πίτα από κάτω.

Τη βγάζουμε από το φούρνο και την καπακώνουμε μ΄ ένα άλλο ταψί. Αναποδογυρίζουμε τα δύο ταψιά συγχρόνως και προσθέτουμε λίγο λαδάκι ακόμη στο άδειο πλέον ταψί. Μετά μετακινούμε την πίτα και πάλι στο αρχικό ταψί, αυτή τη φορά με το ψημένο μέρος στην πάνω πλευρά και το άψητο μέρος στον πάτο του ταψιού.

Συνεχίζουμε το ψήσιμο μέχρι να ροδίσει η πίτα και από την άψητη πλευρά. Τη βγάζουμε, την αφήνουμε να κρυώσει λίγο και τότε την κόβουμε.

Μπορείτε σίγουρα να εμπλουτίσετε και με άλλα χόρτα όπως σπανάκι, καυκαλήθρες, λάπαθα, παπαρούνες ή και με αρωματικά όπως άνηθο. Όμως μόνο με σέσκουλο έχουμε αυτή καθ΄ αυτή την τόσο ιδιαίτερη γεύση. Σπανακόπιτα είναι άλλο…

Καλή επιτυχία!

Νανά…