Γουακαμόλε, η περίφημη σαλάτα των Αζτέκων

Με καταγωγή το Μεξικό και κληρονομιά των Αζτέκων εδώ και πολλές χιλιάδες χρόνια πριν, το γουακαμόλε κατέκτησε τον πλανήτη και αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο. Με την θρεπτική αξία και τη βουτυρένια υφή του αβοκάντο αυτή η απολαυστική σαλάτα – ντιπ, κερδίζει συνεχώς οπαδούς για τη δροσιά της και τη φρεσκάδα της. Και μπορεί να είναι ένα από τα πιο απλά πιάτα στον κόσμο έχει όμως κι αυτό τους κανόνες του και η ευλαβική τήρησή τους οδηγεί στην επίτευξη του στόχου δηλαδή ένα πλούσιο, κρεμώδες, αρωματικό και λαμπερό γουακαμόλε.

Αν δεν το έχετε δοκιμάσει μέχρι σήμερα και αναρωτιέστε με τι συνοδεύεται και τι συνοδεύει, πού και με τι ταιριάζει, θα σας πω ότι μπορεί να είναι από μόνο του ένα νόστιμο ντιπ που θα το απολαύσετε με νάτσος ή με τορτίγιες ή ακόμη και πάνω σε φρυγανισμένο ψωμί αλλά και μέσα σε σάντουιτς. Επίσης είναι ωραιότατο και θρεπτικότατο πρωινό μαζί με αυγό μελάτο ή ποσέ. Ταιριάζει με κρεατικά αλλά και με ψαρικά όπου εμένα μου αρέσει περισσότερο λόγω της οξύτητας που έχει. Λέγεται πως είναι πολύ ωραίο και με ζυμαρικά αλλά δεν το έχω δοκιμάσει. Το γουακαμόλε όμως έχει και μια ξεχωριστή θέση στους μπουφέδες και στα εορταστικά τραπέζια είτε συμπληρώνοντας πιατέλες, είτε ως βάση σε κρέμες για καναπεδάκια και κάθε λογής ορεκτικά. Κι επειδή τίποτα δεν γίνεται τυχαία, ούτε τα άσχημα αλλά ούτε και τα ωραία, σας δίνω τώρα τη συνταγή του γουακαμόλε γιατί την επόμενη φορά θα σας δώσω κάποιες ιδέες για ορεκτικά που μπορείτε να παρουσιάσετε στο γιορτινό σας τραπέζι.

Τι θα χρειαστούμε…

• 2 ώριμα αβοκάντο
• 1 μικρό κόκκινο κρεμμύδι πολύ ψιλοκομμένο
• Χυμό από ένα λάιμ
• Αλάτι

Προαιρετικά και εφ΄όσον σας αρέσει, μπορείτε να βάλετε και ψιλοκομμένο κόλιαντρο ή να πασπαλίσετε λίγο στο σερβίρισμα.

Πώς θα το φτιάξουμε…

Ψιλοκόβουμε το κρεμμύδι και το αφήνουμε στην άκρη. Κόβουμε τα αβοκάντο στη μέση και βγάζουμε το κουκούτσι. Μ΄ένα κουτάλι αφαιρούμε τη σάρκα και τη βάζουμε σε ένα μπολ.

Λιώνουμε τα αβοκάντο μ΄ένα πιρούνι, ρίχνουμε το χυμό κι ανακατεύουμε. Προσθέτουμε το κρεμμύδι και το αλάτι και ανακατεύουμε και πάλι.

Τι να προσέξετε…

• Φυσικά το Α και το Ω είναι τα αβοκάντο. Αφήστε τα να ωριμάσουν σε θερμοκρασία δωματίου μέχρι να αρχίσουν να ζουλιούνται. Όταν τα κόψετε πρέπει να είναι μαλακά και χωρίς στίγματα. Αν όμως έχουν δημιουργηθεί μερικά, να τα αφαιρέσετε. Προτιμήστε να τα λιώσετε με το πιρούνι ή σ΄ένα γουδί. Είναι πιο νόστιμο και πιο ενδιαφέρον όταν έχει κομματάκια μέσα παρά όταν είναι σαν μαγιονέζα.
• Το αβοκάντο οξειδώνεται πολύ γρήγορα. Γι αυτό πρέπει μόλις το βάλετε στο μπολ, να το ραντίσετε με το λάιμ, να το λιώσετε και να το ανακατέψετε. Γι αυτό το λόγο δεν πρέπει επίσης να ετοιμάζετε μεγάλη ποσότητα έτσι ώστε να βρίσκεται στο ψυγείο γιατί δεν αντέχει. Ούτε να τη φτιάχνετε πολύ πριν από την κατανάλωσή της. Έτσι κι αλλιώς είναι τόσο εύκολη που καλά είναι να φτιάχνετε ό,τι έχετε σκοπό να καταναλώσετε άμεσα.
• Όσον αφορά την ποσότητα του λάιμ θα βάλετε όσο σας αρέσει, έχοντας βέβαια κατά νου ότι πρέπει να έχει αρκετή οξύτητα γιατί το αβοκάντο είναι πολύ βουτυράτο, πλούσιο και παχύ οπότε θέλουμε να δώσουμε δροσιά και φρεσκάδα. Φυσικά το λάιμ φροντίζει να μην μαυρίσει το αβοκάντο και να διατηρήσει το φυσικό λαμπερό του χρώμα. Κι όταν λέω φυσικό χρώμα εννοώ το βεραμάν του αβοκάντο. Δεν εννοώ το πράσινο του ακτινίδιου που βλέπω σε φωτογραφίες στο διαδίκτυο λόγω άκυρης επεξεργασίας και μάλιστα σε πολλές φωσφορίζει κιόλας σαν τοξικό απόβλητο…
• Κάποιους τους δυσαρεστεί η αψάδα του κρεμμυδιού σε συνδυασμό με τη ντελικάτη γεύση του αβοκάντο. Βέβαια κάποιους άλλους αυτή ακριβώς η αντίθεση τους ενθουσιάζει. Αν ανήκετε στους πρώτους, τότε όταν κόψετε το κρεμμύδι, ρίξτε λίγο αλάτι και τρίψτε το. Στη συνέχεια βάλτε το σ΄ένα σουρωτήρι και ρίξτε νερό να ξεπλυθεί το αλάτι. Μετά, αφού το στραγγίσετε καλά, μπορείτε να το προσθέσετε στο γουακαμόλε και να έχετε τη γλύκα του κρεμμυδιού χωρίς όμως την αψάδα.
• Στο Μεξικό το γουακαμόλε είναι πικάντικο. Προσθέτουν πιπεριές χαλαπένιος ή πράσινες πιπεριές τσίλι που είναι δύο ποικιλίες από καυτερές πιπεριές. Αν σας αρέσουν κι εσάς τα πικάντικα βάλτε, λίγο ή πολύ, δική μας καυτερή πιπεριά, την επιστημονικώς ονομαζόμενη “τσούσκα” και απολαύστε το.
• Πολύ κουβέντα γίνεται σχετικά με τη ντομάτα. Πολλοί το θεωρούν αναπόσπαστο υλικό της αυθεντικής συνταγής ενώ οι πολέμιοι ούτε να το ακούσουν. Εγώ δεν βάζω γιατί το δοκίμασα και δεν μου άρεσε. Αλλά αν εσείς θέλετε να βάλετε, τότε φροντίστε να αφαιρέσετε τα σπόρια και να προσθέσετε στο γουακαμόλε μόνο τη σάρκα της ντομάτας, κομμένη σε κυβάκια.
• Από κει και πέρα θα διαβάσετε συνταγές με ποικιλία υλικών όπως φρέσκα κρεμμυδάκια, σκόρδο, μαϊντανό, κύμινο, μπούκοβο, ελαιόλαδο (έλεος…) και διάφορα άλλα όμως αυτά ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας. Βεβαίως, όπως έχω ξαναπεί, περί ορέξεως ουδείς λόγος κι αν σας αρέσει κάποιο από αυτά τα υλικά μην διστάσετε να το προσθέσετε. Ο λόγος είναι μόνο περί αυθεντικότητας της συνταγής…

Καλή επιτυχία!

Νανά…