Όσες κυρίες ασχολούνται με πίτες, σίγουρα έχουν δοκιμάσει μία ή και περισσότερες τεχνικές διπλώματος της ζύμης με σκοπό να φτιάξουν σπιτική σφολιάτα ή όπως λέγεται “ψευτοσφολιάτα”, έτσι ώστε το αποτέλεσμα των φύλλων να μοιάζει μεν με την σφολιάτα αλλά να γίνεται εύκολα και γρήγορα μιας και η διαδικασία για να φτιάξει μια νοικοκυρά σφολιάτα στο σπίτι είναι δύσκολη και χρονοβόρα.

Την συγκεκριμένη συνταγή, μας την έδωσαν στη σχολή και θα ομολογήσω πως δεν της έδωσα και πολύ σημασία γιατί είχα τις δικές μου αγαπημένες συνταγές για πίτες κι αυτή ήταν απλά μία ακόμη συνταγή για ψευτοσφολιάτα. Έχει ο καιρός γυρίσματα όμως. Κι όταν πέρυσι το καλοκαίρι βρέθηκα στην κουζίνα ξενοδοχείου να ετοιμάζω πίτες και όχι μόνο, για τον πρωινό μπουφέ, ανακάλυψα ότι δεν μου φτάνει ο χρόνος για να ανοίγω φύλλα, ούτε καν για να φτιάξω φύλλα με πιτάκια, μία τεχνική που επίσης είναι γρήγορη αλλά όχι τόσο γρήγορη όσο χρειαζόμουν…

*Αν θέλετε να δείτε την τεχνική με τα πιτάκια πατήστε εδώ για το χωριάτικο φύλλο και εδώ για πιο λεπτοκαμωμένο και αέρινο φύλλο, κατάλληλο για κρεμώδεις γεμίσεις όπως τυρόπιτα με αλμυρή σιμιγδαλόκρεμα.

Τότε λοιπόν θυμήθηκα αυτήν την πίτα κι αυτή η πίτα ως σανίδα σωτηρίας για μένα, έμελλε να γίνει μαζί με το κέικ μου και την μπουγάτσα, τα σουξέ του πρωινού. Να φανταστείτε ότι κάποια στιγμή που έγινε μια καθυστέρηση στα άλευρα και δεν έφτιαξα, είχαμε διαμαρτυρίες. Τα παιδάκια την λάτρεψαν, οι γονείς έπαιρναν μαζί τους και για την παραλία. Τα συγχαρητήρια δεν σταματούσαν και το αστείο είναι ότι κάποιοι ήθελαν να βγάλουν μέχρι και φωτογραφία με την κυρία που έκανε αυτήν την πίτα.

Όσο για μένα που δεν της έδωσα αρχικά την πρέπουσα προσοχή, όλο αυτό ήταν ένα μάθημα. Γιατί η πίτα αυτή πραγματικά ήταν πεντανόστιμη και το φύλλο της εξαιρετικό τόσο στην υφή του αλλά το κυριότερο στην γεύση του. Θυμάμαι μια μέρα στεκόμουν στην πίσω πόρτα της κουζίνας και χάζευα τον κόσμο που έπαιρνε το πρωινό του στη βεράντα. Ήταν μια οικογένεια, ένα νεαρό ζευγάρι μ΄ένα κοριτσάκι μικρό κι ένα αγοράκι στο καρότσι. Η μαμά έδινε στο αγοράκι την κρέμα από την μπουγάτσα κι αυτό κουνούσε με χαρά τα χέρια του και γλειφόταν. Το κοριτσάκι έτρωγε με όρεξη την πίτα και οι γονείς της χαμογελούσαν και σχολίαζαν μεταξύ τους “what a great stuff!” Αν η ζωή μας αποτελείται από μικρές στιγμές ευτυχίας, τότε για μένα σίγουρα αυτή ήταν μία από αυτές…

Τι θα χρειαστούμε…

Για ταψί Νο 42

Για την ζύμη

• 1 ποτήρι νερού (250 ml) χλιαρό νερό
• 1 πρέζα αλάτι
• 1 κ. σούπας ξύδι
• 10 γ. μπέκιν πάουντερ
• 50 γ. ελαιόλαδο
• 700 γ. αλεύρι μαλακό

Για την γέμιση

• 3 κ. σούπας ελαιόλαδο
• 1 κιλό σπανάκι
• 1 κρεμμύδι ξερό, ψιλοκομμένο
• 1 πράσο το λευκό μέρος μόνο, ψιλοκομμένο
• 3 αυγά
• 500 γ. τυρί φέτα
• Αλάτι και πιπέρι

Ακόμη

• 250 γ. μαργαρίνη ή βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου, όχι soft
• Νισεστέ που θα σας βοηθήσει στο άνοιγμα των φύλλων

Για πιο ελαφριά εκδοχή

Σε περίοδο νηστείας ή ακόμη αν η διατροφή σας δεν περιλαμβάνει βούτυρο, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ελαιόλαδο στο ζυμάρι. Όσον αφορά την γέμιση μπορείτε να μην βάλετε αυγά και τυρί αλλά να ενισχύσετε τη γεύση και τα αρώματά της προσθέτοντας φρέσκα κρεμμυδάκια, άνηθο ή δυόσμο.

Πώς θα την φτιάξουμε…

Για την ζύμη

Ζυμώνουμε όλα τα υλικά της ζύμης μαζί μέχρι να γίνει ένα ζυμάρι λείο και μαλακό που να ξεκολλάει από τα τοιχώματα του κάδου του μίξερ ή της λεκάνης που ζυμώνουμε. Βέβαια, επειδή το κάθε αλεύρι έχει διαφορετική συμπεριφορά, καλά είναι να μην ρίχνουμε όλη την ποσότητα με την μία αλλά να κρατάμε λίγο για το τέλος. Υπάρχει περίπτωση να γίνει το ζυμάρι μας με λιγότερο αλεύρι οπότε να μην το χρειαστούμε όλο. Αφήνουμε το ζυμάρι να ξεκουραστεί για 2 ώρες έτσι ώστε να γίνει ακόμη πιο ελαστικό και εύπλαστο. Σ΄αυτό το διάστημα, ετοιμάζουμε την γέμιση έτσι ώστε να έχει κρυώσει όταν έρθει η ώρα να την χρησιμοποιήσουμε.

Χωρίζουμε το ζυμάρι στα δύο και ανοίγουμε το κάθε κομμάτι με την βοήθεια του πλάστη. Αλείφουμε με βούτυρο όλη την επιφάνεια και κάνουμε τα εξής διπλώματα…

Βάζουμε τα δύο διπλωμένα ζυμαράκια στο ψυγείο για μισή ώρα έτσι ώστε να κρυώσει και να στερεοποιηθεί το βούτυρο.

Όταν γίνει αυτό, ανοίγουμε το ένα φύλλο και το στρώνουμε σε βουτυρωμένο ταψί. Απλώνουμε την γέμιση και ανοίγουμε το δεύτερο φύλλο. Σκεπάζουμε την πίτα με το δεύτερο φύλλο και την κλείνουμε γύρω γύρω. Βουτυρώνουμε όλη την επιφάνεια, την κόβουμε σε κομμάτια και την ραντίζουμε με λίγο νερό. Ψήνουμε την πίτα σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 C στις αντιστάσεις ή στους 160 C στον αέρα, όπου δηλαδή ψήνει καλύτερα ο φούρνος σας, μέχρι να ροδοκοκκινήσει, περίπου 40-45΄.

Για την γέμιση

Σε μία κατσαρόλα ή τηγάνι ζεσταίνουμε το λάδι και σοτάρουμε το κρεμμύδι και το πράσο. Προσθέτουμε το σπανάκι και ανακατεύουμε ελαφρά μέχρι να μαραθεί, να χάσει την όγκο του και τα υγρά του. Ρίχνουμε αλάτι και πιπέρι, το κατεβάζουμε και το αφήνουμε να κρυώσει. Όταν κρυώσει προσθέτουμε τα αυγά χτυπημένα λίγο, απλά να έχει ανακατευτεί ο κρόκος με το ασπράδι και τρίβουμε την φέτα. Προσοχή με το αλάτι γιατί η φέτα είναι αλμυρή.

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!