ΚΡΕΑΤΙΚΑ

Σήμερα σας έχω μια συνταγή που θα αγαπήσει όλη η οικογένεια! Ζουμερά κεφτεδάκια, αφράτος πουρές πατάτας και λαχταριστά τυριά που λιώνουν στο φούρνο και δημιουργούν μια χρυσαφένια κρούστα που δεν αφήνει κανέναν ασυγκίνητο. Είναι από αυτά τα φαγητά που γεμίζουν το σπίτι μυρωδιές και σε κάνουν να ανυπομονείς να στρωθεί το τραπέζι. Ένα πιάτο που κάνει μικρούς και μεγάλους να χαμογελούν. Αν έχετε παιδιά, ετοιμαστείτε να τα δείτε να τρώνε με χαρά κι αν έχετε καλεσμένους, θα σας ζητήσουν σίγουρα τη συνταγή! Ένας τέλειος συνδυασμός από γεύσεις που όλοι ξέρουμε και αγαπάμε, ιδανικό για το καθημερινό τραπέζι αλλά και για πιο ιδιαίτερες περιστάσεις. Εύκολο, χορταστικό και εντυπωσιακό – είμαι σίγουρη πως θα το φτιάχνετε ξανά και ξανά!

Κατσικάκι με μελιτζάνες! Τρυφερό κρεατάκι με μελιτζάνες όλο γλύκα δημιουργούν ένα φαγητό σκέτο λουκουμάκι. Η μελωμένη σάλτσα ολοκληρώνει αυτήν την πανδαισία αρωμάτων και γεύσεων. Χρειάζεται ωραίο κρασί τούτο το πιάτο και καλή παρέα. Φαγάκι απαράμιλλης νοστιμιάς!

Κάποιοι, χάριν αστειότητος όπως ισχυρίζονται, συνηθίζουν να αποκαλούν αυτό το φαγητό, “ατύλιχτοι λαχανοντολμάδες” ή ακόμη χειρότερα “λαχανοντολμάδες της τεμπέλας”. Άκυρες ονομασίες και οι δύο γιατί στην πρώτη περίπτωση δεν υπάρχει ντολμάς ούτε κατά το σχήμα ούτε κατά το τύλιγμα. Θα μου πείτε για αυτό τους λένε ατύλιχτους. Μα δεν υπάρχει ντολμάς ατύλιχτος! Αν είναι ατύλιχτος δεν είναι ντολμάς! Όσο για τη δεύτερη ονομασία, εκεί είναι που σεληνιάζομαι! Δεν υπάρχει γυναίκα που μαγειρεύει έστω και το πιο απλό φαγητό και να είναι τεμπέλα. Για αυτό το λόγο δεν θα δείτε να χρησιμοποιώ αυτόν τον ανόητο τίτλο σε καμία από τις συνταγές μου.

Ραγού, ένα φαγητό που αγγίζει την τελειότητα, ένα φαγητό που ζεσταίνει την ψυχή και σε κάνει να ονειροπολείς από ευχαρίστηση. Δεν χρειάζεται μεγάλη προετοιμασία αλλά χρειάζεται πολύωρο σιγομαγείρεμα. Αν δεν έχετε δοκιμάσει τέτοιου τύπου φαγητά, το ραγού σίγουρα είναι μια καλή αρχή. Θα σας ανταμείψει και με το παραπάνω, για κάθε λεπτό της υπομονής σας. Είναι τέλειο για το κυριακάτικο οικογενειακό γεύμα αλλά για ένα γιορτινό τραπέζι. Για μένα, αν το σπαγγέτι μπολονέζ θεωρείται ο βασιλιάς των μακαρονάδων, το ραγού με παπαρδέλες είναι αδιαμφισβήτητα ο αυτοκράτορας. Θεωρώ ότι είναι το πιο νόστιμο πιάτο ζυμαρικών όλων των εποχών! Είναι αυτό το κρεατάκι που λιώνει και σκορπίζεται μέσα σε μία καταπληκτική πλούσια σάλτσα. Είναι οι παπαρδέλες που πάνω τους κολλάει αυτή η πεντανόστιμη σάλτσα ώστε κάθε μπουκιά να είναι ζουμερή και καθηλωτική. Υπάρχουν φορές που νιώθω ότι αυτή η πρώτη μπουκιά θα με κάνει να κλάψω από την απόλυτη ευχαρίστηση.

Κάνει κρύο, παγωνιά στη μικρή μας τη γωνιά! Αυτές τις κρύες μέρες του χειμώνα, έντονη η ανάγκη για χουχούλιασμα και ζεστά φαγάκια γεμάτα θαλπωρή. Και δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο για να μας ζεστάνει από μία σουπίτσα. Ιδανική χειμωνιάτικη σούπα, η κρεατόσουπα που εκτός από πεντανόστιμη είναι επίσης δυναμωτική και θρεπτική. Μία σούπα πλούσια, χορταστική και ιδιαίτερα ευεργετική για τον οργανισμό μας.

Μοσχαρίσια γλώσσα, ένα κρέας εξαιρετικής γεύσης και τρυφερότητας. Είναι τέλεια σαν μεζές αλλά και ως φαγητό όπως στιφάδο με μοσχαρίσια γλώσσα που γίνεται σκέτο γλύκισμα. Σήμερα θα τη φτιάξουμε βραστή και θα τη συνοδεύσουμε με μία πολύ νόστιμη κρεμώδη σάλτσα. Σερβίρεται σαν ορεκτικό στα γιορτινά τραπέζια και είναι ένας εκπληκτικής νοστιμιάς μεζές που γίνεται ανάρπαστος!

Σήμερα θα μιλήσουμε για μοσχαρίσιες μπριζόλες ξηράς ωρίμανσης αλλά αυτά που θα πούμε όσον αφορά την διαχείρισή τους, ισχύουν και για οποιαδήποτε μοσχαρίσια μπριζόλα. Κι αν ακόμη δεν είστε λάτρεις, θα γίνετε σίγουρα, εφόσον ακολουθήσετε τις οδηγίες που θα σας δώσω. Πρόκειται λοιπόν για κρέας που έχει σιτέψει σε χώρο με ελεγχόμενη θερμοκρασία και υγρασία για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από το συνηθισμένο δηλαδή από μία εβδομάδα έως 1-2 μήνες και μάλιστα λέγεται ότι κάποιοι το αφήνουν μέχρι και τρεις μήνες. Όλη αυτή η διαδικασία γίνεται γιατί η μπριζόλα με αυτόν τον τρόπο ωρίμανσης αποκτά μια απόλυτα τρυφερή υφή και αναβαθμισμένη γεύση. Εκτός από τους ιστούς του κρέατος που υπόκεινται σε διάφορες ενζυματικές μεταβολές, το ίδιο συμβαίνει και με το λίπος του κρέατος το οποίο δίνει στο σύνολο, ένα βάθος γεύσης μοναδικό.

Πώς να αντισταθεί κανείς σε μια μεγάλη, τρυφερή μπριζόλα από το χοιρινό καρέ! Με τα λιπάκια της, με το κοκαλάκι της που χρήζει ιδιαίτερης περιποίησης και φροντίδας και φυσικά πεντανόστιμη. Βέβαια, το κεντρικό κομμάτι της, το στρόγγυλο μπριζολίκι, δεν το έχουμε και σε ιδιαίτερη εκτίμηση γιατί σε σχέση με την υπόλοιπη μπριζόλα είναι πιο στεγνό και επί της ουσίας πιο άνοστο. Σήμερα όμως θα δείτε πώς μπορείτε να το αξιοποιήσετε και να γίνει μαλακό και ζουμερό. Θα το φτιάξουμε πανέ και θα διαπιστώσετε ότι γίνεται πολύ καλύτερο από το μπούτι που συνήθως παίρνουμε για να φτιάξουμε σνίτσελ.

Από τα πιο αγαπημένα φαγητά μικρών και μεγάλων, λύνει τα χέρια της νοικοκυράς και την απαλλάσσει από τον μόνιμο προβληματισμό αν θα φάνε όλοι το φαγητό ή όχι. Και ποιος θα μπορούσε να αντισταθεί άλλωστε σ΄ ένα λαχταριστό μπιφτέκι!

Αρνάκι ή κατσικάκι μπρεζέ, ένα πιάτο σκέτο λουκουμάκι. Το μπρεζέ (braisé) είναι μία καταπληκτική τεχνική μαγειρέματος κρεάτων και πουλερικών σε κλειστό σκεύος, τη μπρεζιέρα που είναι το γνωστό πλακερό δηλαδή μια φαρδιά και κοντή κατσαρόλα με καπάκι. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και γάστρα που βολεύει περισσότερο λόγω χωρητικότητας για μεγαλύτερη ποσότητα κρέατος. Η τεχνική αυτή ενδείκνυται για μεγάλα και σκληρά κομμάτια κρέατος τα οποία τρυφεροποιούνται και μαλακώνουν σε τέτοιο βαθμό ώστε να μην χρειάζονται καν μαχαίρι. Φανταστείτε λοιπόν τι αποτέλεσμα έχει σ΄ ένα πιο μαλακό κρέας όπως είναι το αρνίσιο μπουτάκι.

Πηχτή, ένας εκλεκτός μεζές για τους μερακλήδες που φτιάχνεται εύκολα και διατηρείται για πολύ καιρό ώστε να συνοδεύει το κρασί μας και όχι μόνο, τις κρύες μέρες του χειμώνα. Γνωστή από την αρχαιότητα, η πηχτή, αποτελούσε πάντα ένα πολύ αγαπητό έδεσμα και μέχρι σήμερα τη συναντάς σ΄ όλη την Ελλάδα, συχνά με διαφορετική ονομασία όπως “τσιλαδιά” στην Κρήτη. Πρόκειται για μία ζελατινώδη παρασκευή που κρύβει μέσα στο ζελέ της, τρυφερά κομμάτια συνήθως χοιρινού κρέατος. Η συνταγή απλή, παρ΄ όλα αυτά ενδέχεται να διαφέρει ανά περιοχή. Ωστόσο η βασική τεχνική περιλαμβάνει πολύωρο και αργό βράσιμο του κρέατος και των οστών ώστε να γίνει εξαγωγή του κολλαγόνου που είναι απαραίτητο για την πήξη.

Χοιρινός λαιμός, ένα από τα καλύτερα κομμάτια κρέατος για ψήσιμο στο φούρνο. Μαλακό, ζουμερό και πεντανόστιμο! Με το λιπάκι που χρειάζεται για να γίνει λουκούμι αλλά όχι τόσο λιπαρό όσο άλλα κομμάτια όπως η πανσέτα. Η νοστιμιά του δεν κρύβεται ακόμη κι αν το ψήσεις στη γάστρα μόνο με αλατοπίπερο, ρίγανη και λεμόνι. Όμως σήμερα θα σας δώσω μία συνταγή που όταν τη δοκιμάσετε δεν θα την αποχωρίζεστε. Και ενώ σε κάθε συνταγή που σας δίνω, πάντα τονίζω ότι καλά θα ήταν να αλλάξετε ό,τι δεν ταιριάζει με το προσωπικό σας γούστο, σήμερα για πρώτη φορά θα σας συμβουλεύσω να μην αλλάξετε τίποτα και να μου δείξετε εμπιστοσύνη!

Γκιούλμπασι, ένα υπέροχο φαγητό αλλά και ένας εξαιρετικός μεζές για το κρασί. Με ανατολίτικες καταβολές μεν αλλά με ρίζες στην ελληνική παραδοσιακή κουζίνα, αυτό το πιάτο προσφέρει μοναδική απόλαυση. Το γκιούλμπασι αποτελείται από κρέας που λιώνει στο στόμα, σωστό λουκουμάκι. Χρησιμοποιείται κυρίως αρνί αλλά η μίξη κρεάτων, τρυφερό μοσχάρι και χοιρινό, αναδεικνύει την ποικιλία των γεύσεων και έτσι σηματοδοτεί τη γευστική του ταυτότητα.

Αν δεν έχετε δοκιμάσει ποτέ να μαγειρέψετε χοιρινό με φρέσκα φρούτα, σας προτείνω να το κάνετε σύντομα. Μία από τις καλύτερες επιλογές είναι τα σταφύλια, τώρα μάλιστα που είναι στην εποχή τους. Και ενώ διατηρούν ακόμη τη δροσιά και τη φρεσκάδα του καλοκαιριού, μας προετοιμάζουν για τις πιο μεστές γεύσεις του φθινοπώρου.

Χουνκάρ μπεγιεντί, ένα συγκλονιστικό φαγητό της Τούρκικης κουζίνας όπου κοκκινιστό μοσχαράκι που λιώνει στο στόμα και βελούδινος πουρές μελιτζάνας δημιουργούν ένα πάντρεμα από θεσπέσιες γεύσεις γεμάτες αρώματα ανατολής. Σας έχω δώσει τη συνταγή εδώ και σας συμβουλεύω να το δοκιμάσετε αν δεν το έχετε ήδη κάνει όμως σήμερα θα φτιάξουμε μία παραλλαγή του που θα σας ξετρελάνει!

Αν σας αρέσουν τα κανελόνια όπως εμάς, καλά θα κάνετε να δοκιμάσετε κι αυτήν την εκδοχή. Βέβαια τα ζυμαρικά αυτά δεν είναι κανελόνια, λέγονται Raccheri rigati αλλά αν δεν μπορείτε να βρείτε, τότε και τα κανελόνια μια χαρά μπορούν να τα αντικαταστήσουν. Γεμισμένα με νόστιμο κρεατάκι που λιώνει στο στόμα και μέσα σε πλούσια σάλτσα ντομάτας. Με τραγανή επιφάνεια όπου λιώνει το κεφαλοτύρι και τους δίνει υπέροχη νοστιμιά. Βέβαια μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και άλλα τυριά που λιώνουν και “τσιχλώνουν” για ακόμη πιο εντυπωσιακά αποτελέσματα. Φανταστείτε την πρώτη μπουκίτσα, ζουμερή και συγχρόνως κρατσανιστή, τόσο απολαυστική και απίστευτα λαχταριστή. Ένα φαγάκι ονειρεμένο!