ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΧΟΡΤΟΦΑΓΩΝ

Μανιταρόπιτα πεντανόστιμη με τραγανό χωριάτικο φύλλο. Αυτήν την απίθανη γέμιση μανιταριών συμπληρώνουν τα καραμελωμένα κρεμμύδια που ταιριάζουν απόλυτα με τα μανιτάρια σ΄ένα αχτύπητο συνδυασμό που θα σας ενθουσιάσει. Απολαυστική αλλά και χορταστική είναι ιδανική για την περίοδο της νηστείας. Τον υπόλοιπο καιρό, προσθέστε και τυράκι για έξτρα γεύση.

Αυτή τη σπέσιαλ μακαρονάδα πρέπει να τη δοκιμάσετε είτε νηστεύετε είτε όχι. Ίσως να σκεφτήκατε ότι είναι κάτι σαν το φακόρυζο και ότι απλά ανακατεύουμε τη φακή με τα μακαρόνια αντί με το ρύζι. Σας διαβεβαιώνω ότι καμία σχέση! Πρόκειται για μια πλούσια σάλτσα με μοναδική γεύση που μπορεί να απολαύσει ακόμη και όποιος δεν τρώει φακή. Τα ωραία της υλικά δημιουργούν ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα και ίσως να μπορεί κάποιος να εντοπίσει τη φακή μόνο στην επίγευση. Όχι όμως μόνο ωραία και νόστιμα υλικά αλλά και θρεπτικά. Ό,τι πρέπει και για τα παιδάκια που αρνούνται να φάνε φακή. Μια μακαρονάδα, του 10 με τόνο, μόνο που δεν περιέχει τόνο αλλά φακή!

Αναρωτιέστε ποια είναι η κυρία Αριάδνη; Να σας ενημερώσω λοιπόν ότι η κυρία Αριάδνη είναι η μανούλα μου. Η γυναίκα αυτή είναι ένα κεφάλαιο από μόνη της στον κόσμο της μαγειρικής και αυτό που λέω δεν εμπεριέχει ίχνος υπερβολής. Θα μπορούσα να σας πω πολλά για τα κατορθώματά της αλλά δεν είναι επί του παρόντος και δεν θέλω να σας κουράσω. Θα μου επιτρέψετε μόνο να σας πω ότι όσο πιστά και να ακολουθώ τις συνταγές της, πάντα τα δικά της φαγητά είναι καλύτερα. Και όχι, δεν συμβαίνει επειδή είναι μαμά μου και της μαμάς μας είναι πάντα πιο νόστιμα. Αυτό που σας λέω είναι η πάσα αλήθεια. Ακόμη και σ΄ αυτήν την ηλικία όλο και κάτι καινούριο έχει να μου πει, του τύπου “ξέρεις τι ανακάλυψα; οι λαχανοντολμάδες γίνονται καλύτεροι αν τους τυλίξεις ανάποδα” και το περίεργο είναι ότι έχει δίκιο! Και να διευκρινίσω ότι όταν λέει ανάποδα, εννοεί ότι ξεκινάει το τύλιγμα από την λεπτή μεριά του φύλλου. Όσο για τα βραστά αυγά της, η φήμη της προηγείται. Στα τραπέζια που κάνει, η ύπαρξη των αυγών είναι προαπαιτούμενη και αδιαμφισβήτητη. Κι ενώ έχει αγγίξει την τελειότητα, μας λέει τις προάλλες “Τελικά τα αυγά γίνονται καλύτερα στις 8 και 10…” “Το βράδυ;” ρωτάει η κόρη μου. “Όχι, εννοώ στα 8 λεπτά και 10 δευτερόλεπτα!” Εντάξει, δεν είναι η πρώτη φορά, μας έχει κουφάνει κι άλλες φορές. Τα μυστικά της δε, είναι τόσο απλά που σε κάνει να αναρωτιέσαι γιατί δεν το σκέφτηκες.

Σήμερα θα σας προτείνω να δοκιμάσετε ένα φαγάκι με λίγες πινελιές φθινοπώρου. Ο λόγος είναι ότι περιέχει γλυκοπατάτα που μπορεί να αντικατασταθεί και με κολοκύθα αν το επιθυμείτε αλλά και μελιτζάνα που είναι ακόμη γλυκιά καθώς μόλις έχει τελειώσει το καλοκαίρι. Ένα φαγάκι όλο γλύκα η οποία εξισορροπεί τέλεια με την προσθήκη τυριών. Λαχταριστό στην όψη και νόστιμο πολύ, μπορεί να σταθεί μόνο του με μία ωραία σαλάτα ή και ως συνοδευτικό σε κρέας ή κοτόπουλο.

Όλοι γνωρίζουμε και λατρεύουμε την κρητική σαλάτα με το ντάκο που είναι ένα σκληρό κρίθινο παξιμάδι, εμποτισμένο με ελαιόλαδο που στην επιφάνειά του έχει ψιλοκομμένη ή τριμμένη ντομάτα και ξινομυζήθρα. Μία από τις ωραιότερες σαλάτες του ελληνικού καλοκαιριού αλλά κι ένα πλήρες γεύμα. Στο Ρέθυμνο όμως, την λένε κουκουβάγια και η διαφορά της έγκειται στο σχήμα που έχει το παξιμάδι. Ενώ λοιπόν η κλασική κρητική σαλάτα γίνεται με ντάκο που είναι ένα παξιμάδι μακρόστενο και οβάλ, η κουκουβάγια γίνεται με παξιμάδι που έχει σχήμα στρογγυλό. Αν έχει τρύπα στη μέση λέγεται κουλούρα ενώ αν δεν έχει τρύπα λέγεται ταμπακιέρα. Και τα δύο είναι ψωμάκια που αφού ψηθούν, κόβονται στη μέση και ξαναψήνονται ώστε να γίνουν παξιμάδια. Το πάνω μέρος το λένε “πανωκαύκαλο” και το κάτω μέρος “κατωκαύκαλο”. Το στήσιμο ακολουθεί το σχήμα του παξιμαδιού και ολοκληρώνεται με μία ελιά στην κορυφή έτσι ώστε να δικαιολογεί και την ονομασία της καθώς μοιάζει με μάτι κουκουβάγιας. Εγώ στην προκειμένη περίπτωση δεν χρησιμοποίησα κουλούρα αλλά στρόγγυλο κρίθινο πιατάκι κι ελπίζω να μου συγχωρεθεί η αυθαιρεσία αλλά είναι τόσο όμορφο που δεν μπόρεσα να αντισταθώ. Στην τελική, αν δεν είναι αυτό μάτι κουκουβάγιας τότε ποιο είναι παρακαλώ…

Το απόλυτο καλοκαιρινό μεζεδάκι που θα συντροφεύσει ουζάκια και παγωμένες μπύρες μέσα στον καυτό ήλιο του καλοκαιριού. Οι ντοματοκεφτέδες μαζί με τη φάβα αποτελούν τις πιο αντιπροσωπευτικές συνταγές της Σαντορίνης. Κοινό χαρακτηριστικό των δύο συνταγών, η απόλυτη απλότητα σε συνδυασμό με τη μοναδική νοστιμιά.

Αυτά τα κρυστάλλινα ζυμαρικά απλά τα λατρεύω! Όχι μόνο γιατί είναι πραγματικά πολύ νόστιμα αλλά γιατί μου λύνουν τα χέρια όταν χρειάζεται να ετοιμάσω ένα φαγητό στο άψε σβήσε. Κι αυτό γιατί δεν χρειάζονται βράσιμο και είναι έτοιμα σε μόλις 5 λεπτά! Αναπόσπαστο κομμάτι της ασιατικής κουζίνας μεν αλλά δεν είναι απαραίτητο να ακολουθήσετε κάποια συγκεκριμένη συνταγή ούτε να έχετε ασιατικά προϊόντα. Αυτοσχεδιάστε με ό,τι έχετε διαθέσιμο στην κουζίνα σας κι ένα λαχταριστό πιάτο θα σας αποζημιώσει για την επιλογή σας.

Πρώτη φορά έφτιαξα αυτό το φαγάκι και η αλήθεια είναι πως ξαφνιάστηκα με το αποτέλεσμα. Έχει πολύ καιρό που μου έστειλε τη συνταγή η κόρη μου που ζει στη Σκωτία και επέμενε πως πρέπει οπωσδήποτε να τη φτιάξω γιατί είναι πεντανόστιμο και πως εκείνη το φτιάχνει συνέχεια. Γενικά, αποφεύγω να φτιάχνω συνταγές που περιέχουν υλικά που δεν έχω πάντα στο ντουλάπι μου κι επειδή η συγκεκριμένη συνταγή είχε γάλα καρύδας, συνεχώς το ανέβαλα. Τώρα πλέον συνειδητοποιώ πως ήταν μέγα λάθος!

Όταν στο σπίτι ψήνονται λαζάνια, επικρατεί μία διάχυτη ανυπομονησία και ένας συγκρατημένος εκνευρισμός που ακολουθεί την απάντηση μου στην κλασική ερώτηση… “σε πόση ώρα;” Και με το δίκιο τους, γιατί ποιος μπορεί να αντισταθεί σ΄ ένα κομμάτι λαχταριστά λαζάνια που μόλις βγήκαν από το φούρνο και ποιος μπορεί να μείνει μόνο σε ένα. Ανεξάρτητα με τη συνταγή, ανεξάρτητα με τα υλικά, παραμένει ένα φαγητό που μπορεί να σε κάνει πολύ ευτυχισμένο, πολύ όμως…

Ελπίζω να κρατήσατε τα παντζάρια όπως σας πρότεινα στην προηγούμενη συνταγή, που φτιάξαμε σπιτικό σαλάμι και χρειαστήκαμε λίγο από το ζουμάκι τους. Γιατί σήμερα, όπως σας υποσχέθηκα, θα φτιάξουμε μία φανταστική σαλάτα με παντζάρια. Ακόμη κι αν δεν είστε λάτρεις των παντζαριών, αυτή η σαλάτα θα σας ενθουσιάσει!

Ένα φαγάκι που συνήθως έχει ως αποτέλεσμα, επιφωνήματα δυσαρέσκειας, τύπου πφφ… ωχ αμάν… και διάφορα στραβομουτσουνιάσματα. Πόσο άδικο όμως γιατί αν το περιποιηθείς, γίνεται λουκουμάκι ενώ συγχρόνως είναι τόσο ωφέλιμο και θρεπτικό! Αυτό θα κάνουμε λοιπόν σήμερα, θα το περιποιηθούμε όπως του αξίζει και όλοι θα γλείφουν τα δαχτυλάκια τους.

Χειμωνιάτικες πινελιές σε ένα από τα πιο αγαπημένα πιάτα της ελληνικής κουζίνας. Μία συνταγή που εξελίσσεται στο χρόνο για να μας χαρίσει αυτή τη φορά, τις γήινες γεύσεις του παντζαριού και του μανιταριού χωρίς όμως να έχει χάσει κάτι από τα κλασικά χαρακτηριστικά που είναι καθοριστικά για την ταυτότητα του φαγητού.

Σήμερα θα αναφερθώ σ΄ αυτά τα δυο τρία κολοκυθάκια που παραμένουν στο ψυγείο και δεν ξέρουμε τι ακριβώς να τα κάνουμε για να τα καταναλώσουμε πριν χαλάσουν. Λύσεις πολλές αλλά σήμερα θα φτιάξουμε μία πολύ λαχταριστή συνταγή για ένα ογκρατέν που πιστέψτε με θα γίνει ανάρπαστο. Η γλύκα από τα κολοκυθάκια και η νοστιμιά των λιωμένων τυριών, ένας συνδυασμός “πειρασμός” που δεν αφήνει και πολλά περιθώρια για αμφισβήτηση!

Ένα ακόμη εξαιρετικό έδεσμα της κρητικής κουζίνας! Πρόσφατα εδραίωσε τη θέση του πανηγυρικά στο μενού τις οικογένειας μιας που οι μικρασιάτικες καταβολές μου δεν μου είχαν δώσει την ευκαιρία να το δοκιμάσω νωρίτερα. Όμως η φήμη του προηγείται και δεν υπήρχε λόγος να το καθυστερήσω περισσότερο. Έτσι, αφού δεν κατάφερα ακόμη να επισκεφθώ την Κρήτη και να το απολαύσω στον τόπο καταγωγής του, να΄ ναι καλά οι φίλοι μου κρητικοί που με καθοδήγησαν ο καθένας, με προθυμία και περηφάνεια, βήμα βήμα στη συνταγή, της δικής του οικογένειας.

Δεν ξέρω για εσάς αλλά εγώ δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή χωρίς σάλτσα ντομάτας. Όχι μόνο δίνει ξεχωριστό χαρακτήρα σε απλές παρασκευές όπως στις μακαρονάδες, στα κεφτεδάκια, στη στραπατσάδα αλλά επίσης αποτελεί απαραίτητο συστατικό σε άπειρα φαγητά της παραδοσιακής μας κουζίνας όπως τα λαδερά και τα κοκκινιστά. Μια καλή, καλοκαιρινή ντομάτα, γλυκιά και αρωματική μπορεί να αναβαθμίσει απίστευτα και το πιο απλό φαγητό. Αυτό ακριβώς θα πετύχετε φτιάχνοντας μόνη σας σάλτσα για το χειμώνα ενώ συγχρόνως θα αποφύγετε τα συντηρητικά και τα τεχνητά χρώματα που περιέχουν οι σάλτσες του εμπορίου που συνήθως έχουν περίεργη και ξινή γεύση. Κι αν νομίζετε ότι είναι μεγάλη βαβούρα, θα συμφωνήσω μαζί σας. Όμως σήμερα θα σας πω τι να κάνετε για να ετοιμάσετε τη σάλτσα του χειμώνα, εύκολα, γρήγορα και ανώδυνα. Με τον τρόπο που θα σας προτείνω, επιτυγχάνετε και κάτι άλλο πολύ σημαντικό…

Μία ακόμη υπέροχη, παραδοσιακή πίτα της πατρίδας μας. Τοπική πίτα από τη Ρούμελη και τη Θεσσαλία, “γυμνή” όπως συνηθίζουμε να αποκαλούμε τις πίτες που γίνονται μόνο με χυλό χωρίς την προσθήκη φύλλου. Από αυτό καταλαβαίνετε ότι πρόκειται για μία πολύ εύκολη και γρήγορη πίτα που μπορούμε να σκαρώσουμε στη στιγμή. Η ιδιαιτερότητα της βρίσκεται στον τραχανά που χαρίζει απλόχερα τη νοστιμιά του ενώ προσθέτει και τη γεύση του ζυμαρικού. Πεντανόστιμη, γλυκοαλμυρή και μυρωδάτη είναι τόσο απολαυστική που δεν αφήνει κανέναν ασυγκίνητο…