ΝΗΣΤΙΣΙΜΕΣ ΣΥΝΤΑΓΕΣ

Η περίεργη σχέση μου με το χαλβά ξεκίνησε από πολύ νωρίς, από τα παιδικά μου χρόνια. Σαν μικρό παιδάκι, είχα μεγάλο καλαμπούρι και οι επικές μου “εξυπνάδες” έχουν μείνει αξέχαστες. Με μεγάλη αφέλεια πετούσα διάφορα “μαργαριτάρια” και τότε η μαμά μου ξεκαρδιζόταν, μ΄έπαιρνε αγκαλιά κι έλεγε “αχ χαλβά μου εσύ…!” Για να είμαι ειλικρινής δεν καταλάβαινα τι εννοούσε αλλά ένα ήταν σίγουρο. Ήμουν χαλβάς. Έτσι μια μέρα, τη βλέπω να φτιάχνει κάτι που πρώτη φορά έβλεπα οπότε τη ρωτάω τι είναι αυτό. “Χαλβάς” μου λέει. Γελάω εγώ και της λέω “τι λες βρε μαμά! Αφού χαλβάς είμαι εγώ…” Ναι, τόσο καλά. Έτσι, ξεκίνησε η κακή μου σχέση με το χαλβά που έμελλε να με ταλαιπωρήσει και να με τρομοκρατήσει για πολλά πολλά χρόνια. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή…

Απίθανο μπέργκερ με μπιφτέκι λαχανικών για όσους νηστεύουν, για τους vegan και τους χορτοφάγους. Βέβαια όταν το δοκιμάσετε και διαπιστώσετε πόσο απολαυστικό είναι τότε δεν θα χρειαστεί να ανήκετε σε κάποια από τις παραπάνω κατηγορίες για να το φτιάχνετε συνέχεια. Ένας κορυφαίος συνδυασμός από το πιο αφράτο ψωμάκι που μπορείτε να φτιάξετε χωρίς καθόλου αυγά, βούτυρο και γάλα, ένα μπιφτέκι πεντανόστιμο και αφράτο στο εσωτερικό του αλλά με την πιο τραγανή κρούστα που υπάρχει και τέλος μια μαγιονέζα χωρίς αυγά, απλή, λιτή κι απέριττη από ζωμό ρεβιθιών τη λεγόμενη aquafaba.

Πόσο μοναδικά και λαχταριστά είναι τα ψωμάκια που προορίζονται για μπέργκερ! Αφράτα και μαλακά αγκαλιάζουν το περιεχόμενο χωρίς να το πιέζουν και είναι ελαστικά ώστε να μπορούμε να δαγκώσουμε χωρίς να έρθουμε αντιμέτωποι με μια τραγανή και σκληρή κόρα που σε άλλη περίπτωση θα μας ενθουσίαζε, όχι όμως σ΄ένα μπέργκερ που η κόρα πρέπει να είναι σχεδόν ανύπαρκτη, τίποτε περισσότερο από μια μαλακή κρούστα. Η ζύμη αυτή λέγεται Brioche και περιέχει αυγά, βούτυρο και γάλα.

Το όνομα αυτής “Aquafaba” (άκουαφαμπα) και ήρθε για να αντικαταστήσει το αυγό για όσους νηστεύουν, τους vegan και φυσικά για όσους απαγορεύεται να φάνε αυγό για λόγους υγείας. Και μ΄αυτό εννοώ ότι μπορεί να το αντικαταστήσει σε παρασκευές, είτε γλυκές είτε αλμυρές που δεν γίνονται χωρίς αυγό και όχι ότι αντικαθιστά την θρεπτική αξία του αυγού.  Πολύ απλά πρόκειται για το ταπεινό ρεβιθόζουμο που όμως κάνει θαύματα γιατί λειτουργεί σαν φυτικός σταθεροποιητής.

Μα τι νόστιμο κέικ! Μα τι νόστιμο κέικ! Αυτό είναι που λέμε, παραμιλούσαμε όση ώρα το απολαμβάναμε κι ενώ λέγαμε φτάνει ως εδώ, όλο και λίγο ακόμη κόβαμε. Ένα δαχτυλάκι μόνο ακόμη, μου έλεγαν και φυσικά δεν εννοούσαν το δικό μου δαχτυλάκι, οπότε δαχτυλάκι δαχτυλάκι, πάει το κέικ! Το μόνο που μπορεί να δικαιολογήσει το γεγονός της εξαφάνισης είναι ότι ήταν μικρό το κέικ, μια σταλίτσα, ούτε στο δόντι δεν πρόφτασε που λένε. Οπότε την επόμενη φορά προνόησα για διπλή δόση ώστε να το βρει και η επόμενη μέρα.

Ένα πολύ γρήγορο γλυκάκι που μπορείτε να το απολαύσετε μόνο του αλλά και να γαρνίρετε τούρτες και κέικ. Ταιριάζει απόλυτα με το κέικ καρότου που είναι και νηστίσιμο. Συνοδεύει φανταστικά το γιαούρτι και το παγωτό και φυσικά παρ΄όλη την προσθήκη ζάχαρης θεωρείται από τα υγιεινά γλυκά γιατί δεν έχει λιπαρά. Σας το συνιστώ ανεπιφύλακτα.

Σήμερα θα μιλήσουμε για μία απίστευτη τεχνική για σπιτική σφολιάτα που όχι απλά δεν χρειάζεται ζύμωμα και διπλώματα αλλά μάλιστα απαγορεύεται κάτι τέτοιο, με αποτέλεσμα να σου λύνει τα χέρια κυριολεκτικά. Μία από τις πιο αγαπημένες μου συνταγές γιατί η ζύμη είναι απίστευτα νόστιμη και αφράτη. Είναι τόσο ντελικάτη που λιώνει κυριολεκτικά στο στόμα και μακράν ό,τι καλύτερο έχω πειραματιστεί σε σπιτική σφολιάτα.

Σήμερα θα κάνουμε μία εξαιρετική πίτα με χωριάτικο φύλλο από κίτρινο αλεύρι με μία τεχνική που δεν σας έχω δείξει ακόμη. Μέτριας δυσκολίας γιατί πρέπει να ανοίξουμε φύλλο κι αυτό είναι κάτι που φοβίζει όσους και όσες δεν έχουν δοκιμάσει ποτέ αλλά δεν είναι και πυρηνική φυσική, είναι απλά θέμα εξάσκησης. Έτσι κι αλλιώς όποιος δοκιμάσει πρώτη φορά ν΄ανοίξει φύλλο και διαπιστώσει πως δεν ήταν και τόσο δύσκολο τελικά, μετά θέλει να το ξανακάνει γιατί είναι μία διαδικασία ψυχοθεραπευτική και άκρως εθιστική. Στην προκειμένη περίπτωση θα χρειαστούμε δέκα φύλλα αλλά θα ανοίξουμε μόνο πέντε και θα σας εξηγήσω στην εκτέλεση το λόγο. Γι αυτό και κατατάσσω αυτήν την τεχνική στις μέτριας δυσκολίας πίτες.

Επανέρχομαι με άλλη μία πίτα με το εύκολο χωριάτικο φύλλο που τόσο πολύ αγαπήθηκε από την πρώτη στιγμή που δημοσίευσα τη συνταγή και την τεχνική το 2013 και βρίσκεται σταθερά στις πρώτες θέσεις αναζήτησης της Google λόγω της ευκολίας παρασκευής του αλλά και της νοστιμιάς του.

Όσες κυρίες ασχολούνται με πίτες, σίγουρα έχουν δοκιμάσει μία ή και περισσότερες τεχνικές διπλώματος της ζύμης με σκοπό να φτιάξουν σπιτική σφολιάτα ή όπως λέγεται “ψευτοσφολιάτα”, έτσι ώστε το αποτέλεσμα των φύλλων να μοιάζει μεν με την σφολιάτα αλλά να γίνεται εύκολα και γρήγορα μιας και η διαδικασία για να φτιάξει μια νοικοκυρά σφολιάτα στο σπίτι είναι δύσκολη και χρονοβόρα.

Γάπαρη ή γάμπαρη όπως και να την πείτε, αυτή η λιλιπούτεια γαριδούλα είναι μικρή αλλά θαυματουργή. Μπορούμε να φτιάξουμε σαγανάκι, η νόστιμη σαλτσούλα ενδείκνυται για πολλές βούτες ή για ένα γρήγορο μεζεδάκι μπορούμε απλά να την τηγανίσουμε, γίνεται τόσο τραγανή και απολαυστική. Αλλά λέω σήμερα να φτιάξουμε ένα τέλειο ριζότο. Ξέρετε τώρα, ριζότο κρεμώδες και λαχταριστό να αχνίζει και να μοσχοβολάει από το κρασάκι και το βούτυρο. Κι αυτό το άτιμο γαριδάκι να έχει αφήσει όλη τη γλύκα του και τη νοστιμιά του.  Ένα απόλυτα γευστικό και πλήρες πιάτο που πρέπει να δοκιμάσετε!

Μια εργασία που έκανα πρόσφατα πάνω στο ρύζι και τις ποικιλίες του, μ΄έφερε ξανά σ΄επαφή με το φακόρυζο. Και λέω ξανά γιατί πριν πολλά χρόνια είχα φάει σ΄ένα σπίτι και δεν σας το κρύβω ότι δεν μου άρεσε καθόλου οπότε έκλεισε το θέμα αυτό. Κρίμα στο ρύζι είχα σκεφτεί και κρίμα και στην φακή που χωριστά μου αρέσουν πολύ και τα δύο.

Απειλές δέχομαι φίλοι μου, μπούλινγκ όπως λέμε στην ελληνική, από το ίδιο μου το αίμα, το σπλάχνο μου. Γιατί εκεί στα εξωτερικά που είναι, ανοίγει λέει το Cook Eat Up για να δει πώς μαγειρεύονται οι φακές και δεν βρίσκει συνταγή. Εντάξει τώρα σιγά το πράγμα, λίγο κρεμμύδι, λίγο λαδάκι και έτοιμες οι φακές, δεν θα τρέξω και για δημοσίευση. Αλλά κάνε παιδιά να δεις καλό, υπομονή δεν έχουν…

Απλό και νόστιμο φαγάκι που αναδύει αρώματα καλοκαιριού και φέρνει αναμνήσεις από την θάλασσα και τις διακοπές. Ένα απολαυστικό πιάτο που συνοδεύει άριστα το ουζάκι ή και το κρασάκι σας. Νηστίσιμο για τους νηστεύοντες αλλά όχι μόνο γι αυτούς. Με την ντοματούλα του, μερακλίδικο, περιποιημένο, απολαυστικό για κάθε ουρανίσκο που λαχταράει νοστιμιές…

Φτιάξτε αυτές τις εύκολες λιχουδιές για να γαρνίρετε ή να διακοσμήσετε γλυκά, παγωτά και κέικ ή απλά βουτήξτε τες σε κουβερτούρα και απολαύστε τες σκέτες. Έχουν υπέροχη γεύση και γίνονται εύκολα και γρήγορα!

Φανουρόπιτα προς τιμήν του Αγίου Φανουρίου που γιορτάζει στις 27 Αυγούστου. Ένα υπέροχο πεντανόστιμο κέικ γεμάτο γλύκα και αρώματα. Ένα γλύκισμα που διέπουν θρησκευτικοί κανόνες και συμβολισμοί έτσι ώστε να στηθεί μια “γέφυρα” επικοινωνίας μεταξύ των πιστών και του Αγίου. Μία προσφορά κι ένα  τελετουργικό που σκοπό έχει να βρεθεί, ό,τι ο καθένας αναζητά, κάποιο χαμένο αντικείμενο ή ακόμη κι ένα πολύφερνο γαμπρό για τα ανύπαντρα κορίτσια που έβαζαν ένα κομμάτι φανουρόπιτας κάτω από το μαξιλάρι τους για να τους φανερώσει ο Άγιος μέσα από το όνειρό τους, τον μελλοντικό τους σύζυγο.