ΓΛΥΚΑ

Από την αρχή του χειμώνα ήθελα να φτιάξω αυτά τα γλυκούλικα μαρεγκάκια μανιταράκια κι όλο κάτι γινόταν και το ανέβαλα. Όλα όμως γίνονται στην ώρα τους κι έτσι τα έφτιαξα όταν χρειάστηκε να στολίσω αυτήν την “ξεχασμένη” τούρτα…

Απίθανη πανακότα, ένα από τα πιο γνωστά γλυκά Ιταλικής προέλευσης. Ένα νόστιμο και ελαφρύ επιδόρπιο που ενθουσιάζει όποιον το δοκιμάσει. Στην πραγματικότητα πρόκειται για την πιο εύκολη κρέμα που υπάρχει αφού το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να ζεστάνουμε την κρέμα γάλακτος με τη ζάχαρη και να προσθέσουμε ζελατίνα. Το αποτέλεσμα είναι ένας αυθεντικός ιταλικός πειρασμός που δεν αφήνει κανέναν ασυγκίνητο…

Φέτος τα Χριστούγεννα, απολαύσαμε δεόντως αυτό το υπέροχο γιαννιώτικο σιροπιαστό και μ΄αυτό, έκλεισε γλυκά ένα γεύμα που την τιμητική της είχε μια φανταστική ηπειρώτικη κοθρόπιτα. Το γεγονός ότι δύο παραδοσιακά εδέσματα στο ίδιο τραπέζι είχαν καταγωγή από την Ήπειρο ήταν τυχαίο. Όμως καθόλου τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι αυτή η περιοχή, μας έχει κληροδοτήσει πλήθος αξιοθαύμαστων συνταγών που απολαμβάνουμε μέχρι και σήμερα.

Μια απλή, απλούστατη συνταγή για ένα από τα πιο νόστιμα παραδοσιακά γλυκά μας. Αυτή η υπέροχη γλυκόπιτα προέρχεται από τη Μυτιλήνη όπου τη φτιάχνουν για τα Χριστούγεννα, ένα γλυκό πλούσιο σε ελαιόλαδο και όχι σε βούτυρο όπως είναι συνήθως τα σιροπιαστά γλυκά των εορτών. Οπότε σου δίνεται η δυνατότητα να την απολαύσεις και νωρίτερα ειδικά αν νηστεύεις. Η ζύμη αρωματίζεται με ούζο, κάτι που είναι αναμενόμενο για το σήμα κατατεθέν προϊόν της Μυτιλήνης.

Χαράς ευαγγέλια όταν ξυπνούσαμε ανήμερα της Αγίας Βαρβάρας και το σπίτι ήταν πλημμυρισμένο από αρώματα κανέλας! Πρωί πρωί ξεκινούσε η μαμά μου τη Βαρβάρα και τα μπολάκια, έτοιμα και αχνιστά περίμεναν στον πάγκο της κουζίνας για να κρυώσουν. Ποιος περίμενε όμως… το ζεστό, γλυκό ζουμάκι ήταν βάλσαμο στο πρωινό ξύπνημα… Η Βαρβάρα για όσους δεν γνωρίζουν είναι ένα γλύκισμα που έχει τη μορφή παχύρευστης σούπας και αποτελείται κυρίως από σιτάρι, ξηρούς καρπούς και αποξηραμένα φρούτα. Η προέλευσή της είναι από τη Θράκη αλλά διαπίστωσα ότι είναι διαδεδομένη σε πάρα πολλές χώρες κυρίως της Ανατολής με μικρές παραλλαγές όπως για παράδειγμα την προσθήκη οσπρίων, ρεβίθια ή φασόλια κυρίως, στα παραπάνω υλικά. Οι νοικοκυρές την ετοιμάζουν την προηγούμενη μέρα της γιορτής της Αγίας ή ανήμερα στις 4 Δεκεμβρίου δηλαδή, νωρίς το πρωί όπως έκανε η μαμά μου και η γιαγιά μου και μετά μοιράζεται σε φίλους και γείτονες. Πώς όμως δημιουργήθηκε και τι συμβολίζει…

Γενέθλια είχε το Χριστινάκι μου πρόσφατα. Το μικρό μου το μωρό πήγε κι έγινε 22 χρονών. Πού να το πεις και να σε πιστέψουν! Που μέχρι χθες ήταν μια σταλιά κοριτσάκι και τώρα με περνάει ένα κεφάλι. Οι αλλαγές ραγδαίες αλλά υπάρχει κάτι που δεν μπορεί να το αλλάξει και να το αλλοιώσει ο χρόνος. Η λατρεία της για τη νουτέλα. Φανταστείτε ότι όταν φτιάχνω καινούριο ψωμί και της ζητάω τη γνώμη της, πρέπει να περιμένω να περάσει το τεστ της νουτέλα. Αν είναι ικανό το ψωμί να αναδείξει το μεγαλείο της αγαπημένης της πραλίνας, τότε εγκρίνεται. Στην αντίθετη περίπτωση, το τρώμε όχι εμείς αλλά η μαρμάγκα και η συνταγή απορρίπτεται. Έτσι, φέτος αποφάσισα για τα γενέθλιά της να της φτιάξω το απόλυτο τσίζκεϊκ!

Μία πολύ ελαφριά μους φράουλα με λίγες θερμίδες για όσους κάνουν διατροφή και θα ήθελαν να περιορίσουν τα γλυκά αλλά χωρίς να τα στερηθούν ολοκληρωτικά. Απαλή και αφράτη, πολύ δροσερή και φραουλένια. Φυσικά γίνεται σε ό,τι γεύση προτιμάτε και σας προτείνω να δοκιμάσετε και το λεμόνι. Εύκολη, γρήγορη και απόλυτα απολαυστική!

Ένα απολαυστικό, ανοιξιάτικο γλύκισμα που δεν προλαβαίνεις να το φτιάξεις και εξαφανίζεται. Ακαταμάχητο, με τη φρεσκάδα και τη δροσιά της φράουλας, καταναλώνεται με ευχαρίστηση χωρίς να σε βαραίνει. Με τραγανή, μπισκοτένια βάση, ανάλαφρη, βανιλένια κρέμα και λαχταριστή, αρωματική σάλτσα φράουλας, θα γίνει ανάρπαστο!

Η αναζήτησή μου για να βρω μία συνταγή για γλυκό που να έχει ως κύριο υλικό την κολοκύθα και να είναι νηστίσιμη με οδήγησε στο “κουγκουλούρι” που παρουσίασε ο Ηλίας Μαμαλάκης στην εκπομπή του Μπουκιά και Συχώριο όταν επισκέφθηκε τη Σαλαμίνα. Πρόκειται για μία παραδοσιακή συνταγή που αφορά μπουρέκια γεμισμένα με κολοκύθα και σταφίδες. Ωραιότατο γλυκάκι με τραγανή ζύμη και μελωμένη γέμιση από κολοκύθα που έχει καραμελώσει από τη ζάχαρη μαζί με σταφίδες που δίνουν την δική τους γλυκιά ένταση μέσα σε κάθε μπουκίτσα.

Η περίεργη σχέση μου με το χαλβά ξεκίνησε από πολύ νωρίς, από τα παιδικά μου χρόνια. Σαν μικρό παιδάκι, είχα μεγάλο καλαμπούρι και οι επικές μου “εξυπνάδες” έχουν μείνει αξέχαστες. Με μεγάλη αφέλεια πετούσα διάφορα “μαργαριτάρια” και τότε η μαμά μου ξεκαρδιζόταν, μ΄έπαιρνε αγκαλιά κι έλεγε “αχ χαλβά μου εσύ…!” Για να είμαι ειλικρινής δεν καταλάβαινα τι εννοούσε αλλά ένα ήταν σίγουρο. Ήμουν χαλβάς. Έτσι μια μέρα, τη βλέπω να φτιάχνει κάτι που πρώτη φορά έβλεπα οπότε τη ρωτάω τι είναι αυτό. “Χαλβάς” μου λέει. Γελάω εγώ και της λέω “τι λες βρε μαμά! Αφού χαλβάς είμαι εγώ…” Ναι, τόσο καλά. Έτσι, ξεκίνησε η κακή μου σχέση με το χαλβά που έμελλε να με ταλαιπωρήσει και να με τρομοκρατήσει για πολλά πολλά χρόνια. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή…

Ένα πολύ γρήγορο γλυκάκι που μπορείτε να το απολαύσετε μόνο του αλλά και να γαρνίρετε τούρτες και κέικ. Ταιριάζει απόλυτα με το κέικ καρότου που είναι και νηστίσιμο. Συνοδεύει φανταστικά το γιαούρτι και το παγωτό και φυσικά παρ΄όλη την προσθήκη ζάχαρης θεωρείται από τα υγιεινά γλυκά γιατί δεν έχει λιπαρά. Σας το συνιστώ ανεπιφύλακτα.

Θα μου πείτε τώρα, χωρίς μαγιά και χωρίς ρούμι τι σόι μπαμπάς είναι… Είναι μια παραλλαγή για έναν απίθανο μπαμπά, πεντανόστιμο, αφράτο, ζουμερό και τόσο ελαφρύ που μπορείς να τον φας όλον αν δεν κινδυνεύεις να εκτεθείς. Μπορεί να παρεκκλίνει της κλασικής συνταγής όμως όταν τον δοκιμάσετε αυτό δεν θα σας απασχολήσει στο ελάχιστο.

Ο λόγος για την ελληνική εκδοχή των μακαρόν, μια τραγανή σοκολατένια λιχουδιά που θα σας ξετρελάνει. Ένα γλυκάκι τόσο νόστιμο που δύσκολα θα σταματήσετε στο πρώτο. Όμως μη βιαστείτε να τα καταναλώσετε αμέσως γιατί στην αρχή θα είναι πολύ τραγανά σαν φρυγανίτσες.

Φανταστικό γλυκάκι σας έχω σήμερα μ΄ ένα φοβερό γλάσο σοκολάτας που κερδίζει τις εντυπώσεις με την πρώτη ματιά. Όσο δε για την πρώτη μπουκιά, τρέλα κι όνειρο μαζί για τους λάτρεις της σοκολάτας. Παρ΄όλα αυτά είναι ευκολάκι κι αυτό ακριβώς είναι και το μπόνους της συνταγής. Μέχρι τώρα το έφτιαχνα σε φόρμα του τσίζκεϊκ με αποσπώμενη βάση και το έκοβα σε κομμάτια. Τώρα όμως επιτέλους αγόρασα αυτά τα ατομικά καλουπάκια σιλικόνης σε σχήμα ημισφαίριο που τα είχα στο μάτι από καιρό. Το οπτικό αποτέλεσμα είναι πιο εντυπωσιακό αλλά η γεύση φυσικά ίδια. Μπορείτε να τα έχετε στην κατάψυξη και να τα σερβίρετε σαν παγωτό ή στο ψυγείο και να τα σερβίρετε σαν μους. Εγώ προτιμώ να τα έχω στην κατάψυξη και να τα βγάζω 10 πριν το σερβίρισμα.

Που λέτε, μεγάλη ιστορία η οικογενειακή καρυδόπιτα. Σαν παιδάκι, αναπολώ τη μαμά, δύο μέρες πριν τα Χριστούγεννα να τη φτιάχνει και να τη μεταφέρει στο σαλόνι να κρυώσει έτσι ώστε να τη σιροπιάσει την επόμενη. Καταπληκτική εφεύρεση το σαλόνι. Δεν ξέρω πόσοι από εσάς ζήσατε το άβατο του σαλονιού, όπου οι πόρτες ήταν πάντα κλειστές κι άνοιγαν μόνο σε πολύ ειδικές περιπτώσεις. Σ΄εμάς άνοιγαν στα γενέθλια μας, στην ονομαστική γιορτή του μπαμπά μου, Χριστούγεννα και Πάσχα. Τις υπόλοιπες μέρες, ο χώρος ήταν απαραβίαστος με τα χειροποίητα κεντήματα κολλαρισμένα, τα καλά μας τα χαλιά απάτητα και ουδείς χωρίς εξουσιοδότηση από το λοχία – έτσι έλεγε ο μπαμπάς μου τη μαμά – δεν είχε άδεια να εισέλθει.

Υπάρχουν κάτι γλυκά, νόστιμα, εύκολα και εμφανίσιμα που μέσα από την απλότητά τους μπορεί να εντυπωσιάσουν και να σας κάνουν πολύ περήφανους όπου και να τα προσφέρετε. Όπως για παράδειγμα αυτή εδώ η τάρτα. Η τραγανή μπισκοτένια βάση της που μοσχοβολάει φρέσκο βούτυρο, η πλούσια κρέμα λευκής σοκολάτας και η γυαλιστερή κατακόκκινη επικάλυψή της με την ποικιλία των φρούτων που εσείς θα επιλέξετε, πιστέψτε με θα αφήσει άφωνους τους καλεσμένους σας.